ارزیابی کارآیی علف کش های انتخابی در کشت نشایی چغندرقند (Beta vulgaris L.) و تعیین بهترین زمان کاربرد آنها

به منظور تعیین کارآیی علف کش های انتخابی چغندرقند و بهترین زمان کاربرد آنها در کشت های نشایی این گیاه، آزمایشی در دو منطقه کرمانشاه و مشهد در سال ۱۳۹۹ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۱ تیمار و چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: کاربرد تریفلورالین (در سه زمان قبل از نشاکاری و بعداز ظهور برگ های دوم و چهارم)، فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفومزیت (فن دس اتو) (در زمان ظهور برگ چهارم)، کلریدازون (در دو زمان بعد از نشاکاری و قبل از اولین آبیاری و در مرحله ۴-۲ برگی)، سیکلوات (قبل از نشاکاری)، سیکلوات + تریفلورالین (قبل از نشاکاری)، متامیترون (بلافاصله بعد از نشاکاری)، متامیترون + فن دس اتو ( به ترتیب بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم) و شاهد وجین علف هرز. نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد علف کش متامیترون (در مقدار ۳ لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری) و هم چنین متامیترون+فن دس اتو( در مقادیر ۱/۵+۳ لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم در چغندرقند) بیش از ۸۵ درصد علف های هرز را کنترل کردند (به ترتیب حدود ۹۰ و ۸۸ درصد برای منطقه کرمانشاه و ۶۲ و ۸۳ درصد برای منطقه مشهد). بیشترین عملکردریشه چغندرقند نیز از تیمارهای متامیترون (در مقدار ۳ لیتر در هکتار بلافاصله بعداز نشاکاری) (به میزان حدود ۸۴ تن در هکتار برای کرمانشاه) و متامیترون + فن دس اتو (در مقادیر ۱/۵+۳ لیتر در هکتار در بلافاصله بعداز نشاکاری و در مرحله ظهور برگ چهارم در چغندرقند) (به میزان حدود ۶۴ تن در هکتار برای مشهد) حاصل شد و از این جهت، کاربرد این علف کش ها جهت کنترل مطلوب علف های هرز در کشت های نشایی چغندرقند توصیه می شوند.

ارزیابی کارآیی علف کش های انتخابی در کشت نشایی چغندرقند (Beta vulgaris L.) و تعیین بهترین زمان کاربرد آنها Keywords:

تریفلورالین , سیکلوآت , علف هرز , کلریدازون , متامیترون , نشاکاری