فلسفه تربیتی از دیدگاه ایمانوئل کانت

منزلت کانت در تاریخ فلسفه جدید نظیر افلاطون و ارسطو در فلسفه یونان است. این فیلسوف بزرگ را نمی توان مربی دانست ولی آراء تربیتی او، به ویژه در کتاب کم برگ ولی پربار تعلیم و تربیت ، به سبب داشتن مبانی عقلی و اخلاقی و فلسفی، در تاریخ اندیشه های تربیتی تاثیرها کرده است. نظام تربیتی کانت که با اندیشه های ژرف او اعتبار یافته است مبتنی بر اخلاق است. در نظر او، تعلیم و تربیت، تکیه بر ارزش ها و باید ها دارد و درنهایت، چگونه بودن را به ما می نمایاند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی فلسفه تربیتی از دیدگاه ایمانوئل کانت بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که کانت بررسی جریان تربیت انسان را از فروترین مرتبه آن یعنی انضباط آغاز کرده و به تربیت در معنای برخورداری از فرهنگ و تمدن و سرانجام به تربیت اخلاقی می رسد. اهمیت نظام تربیتی کانت بدان است که اخلاق را ارج نهاده و آدمی را به درون خود یعنی وجدان خویش متوجه ساخته است . او انسان را موجودی آزاد و صاحب اختیار می داند. به همین جهت او را مسیول دانسته تا به ساختن خویش همت گمارد وبدین ترتیب حس مسیولیت را در او برانگیزد.

Keywords:

تربیت , تربیت اخلاقی , ایمانویل کانت