بازجستی در امور کیفری و حقوقی شخص مبتلا به اغماء (کما)

اغماء یاکما گفته میشود حالتی از ناهشیاری است که با فقدان آگاهی از محیط و بیدار نبودن همراه است. اغماء بیماری نیست، بلکه نشان از یک عارضه و صدمه به قوای دماغی دارد که منجر به ناهشیاری میشود. ناهشیاری این افراد ممکن است کوتاه مدت و یا طولانی مدت باشد. از نظر پزشکی، افرادی که در حالت اغماء به سر میبرند، زنده و دارای علائم حیاتی هستند و تمام آثار فقهی و حقوقی اشخاص زنده بر آنها جاری میشود و نمیتوان به دلیل طولانی بودن مدت اغماء، شخص را میت پنداشت و احکام مرده را بر وی جاری ساخت. مرگ مغزی به وضعیت غیرقابل بازگشت گفته میشود که همه عملکردهای مغز در آن متوقف میشود اغماء با مرگ مغزی که فرد در آن علائم حیاتی ندارد و مغز به طورکلی آسیب دیده است، متفاوت است. مرگ مغزی، در واقع، همان مرگ قطعی است، درصورتیکه در شخص در حال اغماء احتمال بازگشت به زندگی روزمره وجود دارد و این حالت بیشتر شبیه به حالت بیهوشی عمومی است. همچنین اغماء یا کما با حیات نباتی متفاوت میباشد بدین بیان که حیاتنباتی به علت آسیب شدید مغزی و تخریب قشرمغز (نیمکرههای مغز) که محل کنترل فعالیتهای ارادی بدن است، پدید می آید. افرادی که دچار این وضعیت میشوند ممکن است سالهای متمادی زنده بمانند و هرچند به-نظر هوشیارند اما ارتباطی با محیط اطراف خود نمیتوانند برقرار کنند. در این نوشتار به صورت گذرا به بررسی امور کیفری و حقوقی این اشخاص میپردازیم.