اثرات استفاده از جلبک اسپیرولینا بر عملکرد رشد، فراسنجه های خونی و برخی آنزیم های سیستم ایمنی گوساله های شیرخوار هلشتاین
Publish place: Research in ruminants، Vol: 11، Issue: 4
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EJRR-11-4_004
تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1402
Abstract:
سابقه و هدف: اسپیرولینا یک جلبک تک سلولی میکروسکوپی است که در آب تازه رشد می کند و ساختاری ساده اما ترکیبی پیچیده دارد. این جلبک حاوی منابع سرشار مواد مغذی مختلف بوده که خاصیت آنتی اکسیدانی و خواص پروبیوتیک داشته و می توانند جایگزین های مناسبی برای آنتی بیوتیک ها باشند و به صورت اختصاصی به عنوان محرک رشد و بهبود ضریب تبدیل غذایی در گوساله های هلشتاین استفاده شوند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات استفاده از جلبک اسپیرولینا بر عملکرد رشد، فرا سنجه های خونی و برخی آنزیم های سیستم ایمنی گوساله های شیرخوار هلشتاین بود. مواد و روش ها: جهت انجام این آزمایش، تعداد ۳۲ راس گوساله ماده هلشتاین بین سنین ۱ الی ۵ روز و میانگین وزنی ۲±۲/۳۷ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۸ تکرار انتخاب شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) جیره پایه بدون افزودنی، ۲) جیره پایه به همراه ۱ درصد جلبک اسپیرولینا، ۳) جیره پایه به همراه ۲ درصد جلبک اسپیرولینا، ۴) جیره پایه + ۳ درصد جلبک اسپیرولینا بر اساس ماده خشک جیره بودند.یافته ها : نتایج نشان داد که وزن نهایی گوساله های شیرخوار در اثر افزودن ۳ درصد جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی آغازین در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (۰۵/۰>P). افزایش وزن روزانه گوساله های شیرخوار در اثر افزودن جلبک اسپیرولینا تمایل به معنی داری داشت. به طوری که گوساله های دریافت کننده ۳ درصد جلبک اسپیرولینا افزایش وزن روزانه بیشتری در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (۰۶/۰>P). مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی گوساله های شیرخوار با تغذیه جلبک اسپیرولینا تحت تاثیر معنی داری قرار نگرفت. افزودن جلبک اسپیرولینا در سطح ۱ درصد طول بدن گوساله های شیرخوار را در ۳۰ روزگی نسبت به تیمار شاهد افزایش داد (۰۵/۰>P). همچنین ارتفاع از جدوگاه و دور سینه گوساله های شیرخوار در ۳۰ و ۷۵ روزگی با دریافت یک درصد جلبک افزایش یافت (۰۵/۰>P). استفاده از جلبک اسپیرولینا در جیره گوساله های شیرخوار اثر معنی داری بر غلظت خونی گلوکز، تری گلیسیرید، آلبومین و اوره خون در ۳۰ و ۷۵ روزگی ایجاد نکرد. غلظت کلسترول در ۳۰ روزگی با افزودن ۲ درصد جلبک اسپیرولینا کاهش یافت (۰۵/۰>P). در مقابل استفاده از ۲ درصد جلبک اسپیرولینا غلظت پروتئین کل را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (۰۵/۰>P). غلظت خونی بتاهیدروکسی بوتیرات با افزودن ۱ و ۲ درصد جلبک اسپیرولینا افزایش یافت (۰۵/۰>P). غلظت آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز تحت تاثیر جلبک اسپیرولینا قرار نگرفت. غلظت سوپر اکسید دیسموتاز در ۳۰ روزگی در گروه های دریافت کننده یک درصد جلبک افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰>P). غلظت گلوتاتیون پراکسیداز، مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل با استفاده از جلبک در جیره گوساله های شیرخوار تحت تاثیر قرار نگرفت. نتیجه گیری: به طورکلی استفاده از جلبک اسپیرولینا در سطح ۳ درصد بر اساس ماده خشک جیره آغازین گوساله شیرخوار هلشتاین توانست سوپراکسید دیسموتاز در ۳۰ روزگی و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، میزان وزن نهایی بدن و افزایش وزن روزانه در ۷۵ روزگی و در سطح ۲ درصد غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات و پروتئین کل در ۷۵ روزگی را افزایش و کلسترول خون را در سطح ۲ درصد در ۳۰ روزگی و در سطح ۱ درصد در ۷۵ روزگی کاهش دهد. بنابر این برای افزایش سیستم ایمنی گوساله استفاده از جلبک اسپیرولینا در سطح ۳ درصد بر اساس ماده خشک جیره آغازین گوساله شیرخوار هلشتاین توصیه می شود.
Keywords:
Authors
کریم چشم براه
دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی
جمال سیف دواتی
هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
حسین عبدی بنمار
هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی
رضا سید شریفی
هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی
صیاد سیف زاده
دانشگاه محقق اردبیلی