مقاله مروری (اثر ترمیمی گونه های عسل بربهبودی عفونت زخم پوست)

عسل از دوران باستان به عنوان ماده غذایی و درمانی برای درمان بسیاری از بیماری های سیستمیک نظیر بیماری های تنفسی مانند آسم، بیماری های گوارشی و بیماری های پوستی مثل زخم ها، جراحات و اگزما مورد استفاده قرار می گرفته است؟ عسل دارای ترکیبات زیست فعال مشتق شده از زنبورها و گیاهان است و می تواند با فعالیت ضد میکروبی در ارتباط باشند که توانایی نابودسازی یا مهاررشد برخی از میکروارگانیسم های پاتوژن را دارند .عامل ضد باکتریایی اصلی در عسل هیدروژن پراکسیداست که از طریق فعالیت گلوکزاکسیداز تولید می شود .گلوکزاکسیداز توسط غدد فوق حلقی زنبور عسل ترشح می شود که گلوکز را در عسل به گلوکونیک اسید و هیدروژن پراکسید تبدیل می کند. ترکیبات مهم عسل از جمله :کربوهیدراتها ،آنزیم ها، پروتئین ها، آمینواسیدها، ویتامین ها، لیپیدها و مواد معدنی نیز در انواع عسلها وجود دارد. خواص عسل از جمله محتوای قند بالا، اسیدیته، فعالیت کم آب، تولیدپراکسید هیدروژن، مواد فرار بامنشا گیاهی یا دیگر اجزای ناشناس غیرپراکسیدی به طور مجزا یا همافزایی از فعالیت مهارکنندگی عسل بر رشد باکتری حمایت می کند؟ عسل یک ضدعفونی کننده طبیعی است .ازآنجایی که عسل حاوی مواد آنتی باکتریایی است می تواند به خوبی باعث بهبود زخم ها شود .عسل با دارا بودن خاصیت های بسیار زیاد، باعث تسریع بهبود زخم می شود. عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، تقویب بافت پیوندی نرم، ممانعت از فعالیت برخی از هیدرولازها، اکسیدردوکتازها، کینازها وهم چنین محرک سیستم ایمنی هومورال و سلولی می باشد. عسل نیز به دلیل داشتن خاصیت اسموتیکی، دارای خواص ضدمیکروبی است.این خاصیت با مکانیسم خروج آب از سلول باکتری، رشد باکتری را مهار میکند.

Keywords:

ضدباکتریایی , ترمیمی , عسل , عفونت , زخم