بررسی تاثیرات فعالیت بدنی((Physical Activity بر چشم و بیماری های آن

مطالعات متعدد نشان داده اند که فعالیت بدنی یک عامل قوی در سلامت است، و تعداد رو به رشدی از مقالات، که در اینجا مرور شده است، نشان می دهد که چندین بیماری چشم، از جمله گلوکوم، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن و رتینوپاتی دیابتی، با سطوح فعالیت بدنی پایین تر مرتبط هستند.هبه همین ترتیب، سطح فعالیت بدنی در افرادی که بینایی کمتری دارند، پایین است .تحقیقات در این زمینه از معیارهای فعالیت بدنی گزارش شده توسط خود فرد و همچنین معیارهای عینی فعالیت (یعنی شتاب سنج) استفاده کرده است که هر کدام نقاط قوت و محدودیت های خاص خود را دارند. مکانیسم های احتمالی که ارتباط شرایط مختلف چشم را با فعالیت بدنی توضیح میدهند مورد بحث قرار می گیرند. در حال حاضر، نیاز به کارهای بصری نزدیک و میانی به طور چشمگیری افزایش یافته است و به کارهای طولانی مرتبط با رایانه و روزنامه نیاز دارد .این نیاز به کار بیش از حد عضلات خارج چشمی و مژگانی دارد .ممکن است باعث خستگی چشم و سایر علائم آستنوپیک مرتبط شود .در سطح جهانی، خستگی چشم یکی از شایع ترین شرایط گزارش شده در جمعیت غیر پیرچشمی با علائم آستنوپیک است.رهایی از خستگی چشم برای کارهای نزدیک و میانی بهتر ضروری است.ممکن است محدودیت فعالیت بدنی به علت اختلال بینایی رخ دهد. همچنین بر روی تاثیرات ورزش بر عیوب انکساری چشم از جمله نزدیک بینی نیز تحقیق شده است.

Keywords:

چشم , فعالیت بدنی , اختلال بینایی , ورزش , نزدیک بینی