مقایسه امیدواری و تمایلات رفتار جامعه پسند در سطوح مختلف پیامدهای مثبت بیماری سرطان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 33

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HPJ-9-33_006

تاریخ نمایه سازی: 22 بهمن 1402

Abstract:

مقدمه: بیماری­های جسمانی همچون سرطان علاوه بر پیامدهای منفی می ­توانند پیامدهای مثبتی را نیز موجب گردند که تحت عنوان پیامدهای مثبت بیماری شناخته می­ شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند در سطوح مختلف پیامدهای مثبت بیماری سرطان صورت گرفت. روش: در این مطالعه علی-مقایسه­ ای، جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان­های شهر رشت (ناحیه یک) در سال ۱۳۹۸ بودند که ازاین بین، ۲۰۰ نفر با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب گردیدند. به منظور جمع­ آوری داده­ها، از پرسشنامه چشم ­انداز امیدوارانه (سودرگرن و هایلند، ۲۰۰۰)، مقیاس امیدواری (اسنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس تمایلات رفتاری جامعه ­پسند (بامستیگر و سیگل، ۲۰۱۹) در انتها، تجزیه وتحلیل داده­ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام گرفت. یافته ها: گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح بالا پیامد مثبت بیماری در مقایسه با گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح پایین پیامد مثبت بیماری، نمرات بالاتری در امیدواری و تمایلات رفتار جامعه­ پسند کسب کردند. نتیجه گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش، گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح بالا پیامد مثبت بیماری، امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند بیشتری دارند. ازاین رو، ارائه مداخلاتی برای افزایش پیامدهای مثبت بیماری سرطان می ­توانند به افزایش امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند منجر گردد.

Keywords:

پیامدهای مثبت بیماری , امیدواری , تمایلات رفتار جامعه پسند , بیماری سرطان

Authors

رضا شباهنگ

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

فرزین باقری شیخانگفشه

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

مرضیه شهریاری سرحدی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.

عادله یوسفی سیاکوچه

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

وحید حاجی علیانی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • کرمانی، زهرا؛ خداپناهی، محمد کریم؛ و حیدری، محمود. (۱۳۹۰). ویژگی­های ...
  • Affieck, G. & Tennen, H. (۱۹۹۶). Construing benefits from adversity: ...
  • Affleck, G., Tennen, H., Croog, S., & Levine, S. (۱۹۸۷). ...
  • Aldwin, C. M., Sutton, K. J., & Lachman, M. (۱۹۹۶). ...
  • Anderson, K. A. (۲۰۱۸). Post-traumatic growth and resilience despite experiencing ...
  • Antoni, M. H., Lehman, J. M., Kilbourn, K. M., Boyers, ...
  • Baumsteiger, R., & Siegel, J. T. (۲۰۱۹). Measuring prosociality: The ...
  • Blackie, L. E. R., & Cozzolino, P. J. (۲۰۱۱). Of ...
  • Bower, J. E., Kemeny, M. E., Taylor, S. E., & ...
  • Bride, O. M. C., Dunwoody, L., Lowe-Strong, A., & Kennedy, ...
  • Cochran, W. G. (۱۹۷۷). Sampling techniques (۳rd ed.). New York: ...
  • Cozzolino, P. J. (۲۰۰۶). Death contemplation, growth, and defense: Converging ...
  • Cozzolino, P. J., Staples, A. D., Meyers, L. S., Samboceti, ...
  • Cruess, D. G., Antoni, M. H., McGregor, B. A., Kilbourn, ...
  • Dirik, G., & Göcek-Yorulmaz, E. (۲۰۱۸). Positive sides of the ...
  • Dong, M., Van Prooijen, J., Wu, S., Zhang, Y., Jin, ...
  • Eisenberg, N., Fabes, R. A., and Spinrad, T. (۲۰۰۶). “Prosocial ...
  • Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A. G., & Buchner, A. ...
  • Folkman, S. (۲۰۱۰). Stress, coping, and hope. Psycho-Oncology, ۱۹, ۹۰۱-۹۰۸ ...
  • Fraizer, P. A., & Kaler, M. E. (۲۰۰۶). Assessing the ...
  • Futamura, I. (۲۰۱۸). Is extraordinary prosocial behavior more valuable than ...
  • Grace, J. J., Kinsella, E. L., Muldoon, O. T., & ...
  • Hefferon, K., Grealy, M., & Mutrie, N. (۲۰۰۹). Post-traumatic growth ...
  • Helgeson, V. S., Reynolds, K. A., & Tomich, P. L. ...
  • Hobfoll, S. E. (۱۹۸۸). The ecology of stress. New York: ...
  • Joseph, S., & Butler, L. D. (۲۰۱۰). Positive changes following ...
  • Joseph, S., & Linley, P. A. (۲۰۰۵). Positive adjustment to ...
  • Knafo-Noam, A., Uzefovsky, F., Israel, S., Davidov, M., Zahn-Waxler, C. ...
  • Lannie, A., & Peelo,-Kilroe, L. (۲۰۱۹). Hope to hope: Experiences ...
  • Levi, O., Liechtentritt, R., & Savaya, R. (۲۰۱۲). Posttraumatic stress ...
  • Linley, P. A., & Joseph, S. (۲۰۰۴). Positive change following ...
  • Lurhans, F., & Jensen, S. M. (۲۰۰۲). Hope: A new ...
  • Mc Bride, O., Dunwoody, L., Lowe-Strong, A., & Kennedy, M. ...
  • Meichenbaum, D. (۱۹۸۵). Stress inoculation training. New York: Pergamon ...
  • Moreno, P. I., & Stanton, A. L. (۲۰۱۳). Personal growth ...
  • Park, C. L., Cohen, L. H., & Murch, R. L. ...
  • Petrie, K. J., Buick, D. L., Weinman, J., & Booth, ...
  • Redlich-Amirav, D., Ansell, L. J., Harrison, M., Norrena, K. L., ...
  • Rousseau, P. (۲۰۰۰). Hope in the terminally ill. Western Journal ...
  • Scheier, M. F., Weintraub, J. K., & Carverm C. S. ...
  • Schiavon, C. C., Marchetti, E., Gurgel, L. G., Busnello, F. ...
  • Snyder, C. R. (Ed.). (۲۰۰۰). Handbook of hope: Theory, measures, ...
  • Snyder, C. R., Harris, C., Anderson, J. R., Holleran, S. ...
  • Sodergren, S. C., & Hyland, M. E. (۲۰۰۰). What are ...
  • Sodergren, S. C., Hyland, M. E., Singh, S. J., & ...
  • Taylor, S. E. (۱۹۸۳). Adjustment to threatening events: A theory ...
  • Taylor, S. E., & Brown, J. D. (۱۹۸۸). Illusion and ...
  • Tedeschi, R. G., & Calhoun, L. G. (۱۹۹۶). The post-traumatic ...
  • Tedeschi, R. G., & Calhoun, L. G. (۲۰۰۴). Post-traumatic growth: ...
  • Updegraff, J. A., & Taylor, S. E. (۲۰۰۰). From vulnerability ...
  • World Medical Association. (۲۰۱۳). World Medical Association Declaration of Helsinki: ...
  • نمایش کامل مراجع