کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici توسط باکتریهای آنتاگونیست باسیلوس و سودوموناس ریزوسفر گوجهفرنگی در لرستان

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 36

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RPPM-4-1_006

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402

Abstract:

در این تحقیق اثرات آنتاگونیستی جدایههای باکتریایی Bacillus subtilisوPseudomonas fluorescens علیه بیمارگر در آزمایشگاه و روی گوجهفرنگی رقم اچفلات در گلخانه بررسی شد. میزان بازدارندگی جدایههای باکتریایی از رشد بیمارگر به روش کشت متقابل روی محیط کشت PDA ارزیابی گردید. دو جدایه ازP. fluorescens  و یک جدایه از B. subtilis بر بیمارگر در گلخانه به روش آغشته سازی ریشه گیاهچهها با سوسپانسیون باکتری قبل از انتقال دادن گیاهچهها به گلدانها بررسی شد. یک سوم فوقانی خاک گلدانها قبل از انتقال گیاهچهها به گلدانها به نسبت ۱۰ درصد وزنی با مایه تلقیح قارچ بیمارگر آلوده شده بود. برهمکنش بین آنتاگونیستها و بیمارگر در گلخانه، ۶۰ روز پس از مایهکوبی گیاهچهها با اندازهگیری فاکتورهای رشدی گیاهچههای گوجهفرنگی و شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جدایههای (P۱) P. fluorescens، (P۲) P. fluorescens و B. subtilis در آزمایشگاه به ترتیب ۸/۲۸، ۷۴/۲۵ و ۵۲/۱۰ درصد بازدارندگی از رشد بیمارگر را داشتند. آنتاگونیستهای P. fluorescensوB. subtilis در آزمایشهای گلخانهای موجب کاهش شدت آلودگی و افزایش فاکتورهای رشدی بوتههای گوجهفرنگی در حضور قارچ بیمارگر شدند. در روش کشت متقابل جدایههای P. fluorescens از قدرت آنتاگونیستی بالاتری برخوردار بودند، در حالی که در آزمایش گلخانهای جدایه B. subtilis در افزایش رشد گیاه و کاهش بیماری موثرتر است.

Authors

سجاد جلالی

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

ناصر پنجه که

دانشیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

مصطفی درویش نیا

استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران.

محمد سالاری

دانشیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

احمد صالحی

مربی، گروه بیماری شناسی گیاهی، سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی، مدیریت جهاد کشاورزی طرقبه شاندیز، خراسانی رضوی، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Akrami M and Ebrahimof, A. ۲۰۱۰. Investigation on efficiency of ...
  • Amini K. ۲۰۰۹. Physiological race of Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici ...
  • Asha BB, Chandra Nayaka S, Udaya Shankar AC, Srinivas C ...
  • Banihashemi Z and Dezeeuw DJ. ۱۹۶۹. Two improved methods for ...
  • Banihashmi Z. ۲۰۱۰. Reaction of Cucumis melo cultivars to races ...
  • Behboudi K, Sharifi Tehrani A, Hejaroud GH and Zad J. ...
  • Gerlach W and Nirenberg H. ۱۹۸۲. The Genus Fusarium- a ...
  • Jones JB, Jones JP, Stall RE and Zitter TA. ۱۹۹۱. ...
  • Kamal AM, Elyousr A and Mohamed HM. ۲۰۰۹. Biological control ...
  • Khorasani aghazadeh A, Alizadeh A and Safaie N. ۲۰۰۸. Biological ...
  • Kilian MV, Steiner B, Krebs H, Junge G, Schmiedeknecht L ...
  • Leslie JF and Summerell BA. ۲۰۰۶. The Fusarium LaboratoryManual. Blackwell ...
  • Little TM and Hills FJ. ۱۹۷۸. Agricultural experimentation design and ...
  • Loper JE and Schroth MN. ۱۹۸۶. Influence of bacterial sources ...
  • Manafi Dizaji R, Babai Ahri A, Arzanlou M and Valizadeh ...
  • Michael A and Nelson PE. ۱۹۷۲. Antagonistic effect of bacteria ...
  • Montealegre JR, Reyes R, Perez LM, Herrera R, Silva P ...
  • Nejad P and Johnson PA. ۲۰۰۰. Endophytic bacteria induce growth ...
  • Nelson PE, Toussoun TA and Marasas WFO. ۱۹۸۳. Fusarium Species: ...
  • Niknejad Kazempour M, Sharifi Tehrani A and Okhovat M. ۲۰۰۰. ...
  • Sadfi N., Cherif M, Hajlaout M.R, Boudabbous A and Belanger ...
  • Schaad NW, Jones JB and Chum W. ۲۰۰۱. Laboratory Guide ...
  • Sivan A and Chet I. ۱۹۸۶. Biological control of Fusarium ...
  • نمایش کامل مراجع