رابطه آینده نگری با هوش سازمانی، خلاقیت سازمانی و تعالی سازمانی در دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران به منظور ارایه مدل

هدف پژوهش حاضر رابطه آینده­نگری با هوش سازمانی، خلاقیت سازمانی و تعالی سازمانی در دانشگاه­های آزاد اسلامی استان مازندران به منظور ارایه مدل بود. روش اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش همه اعضای هیات علمی تمام­وقت و نیمه­وقت دانشگاه­های آزاد اسلامی مازندران در سال ۱۳۹۷ که حدودا ۷۵۰ نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۵۴ نفر تعیین گردید. روش نمونه­گیری، تصادفی طبقه­ای انتخاب شد. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه­ای و میدانی بود. داده­ها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد آینده­نگری آسکول (۲۰۰۳)، هوش سازمانی آلبرخت (۲۰۰۲)، خلاقیت سازمانی گیلفورد (۱۹۶۷) و پرسشنامه تعالی سازمانی پیترز و واترمن (۱۹۸۲) گردآوری و تنظیم گردید. روایی پرسشنامه از طریق کارشناسان و اساتید دانشگاهی متخصص تعیین و تایید گردید. پایایی با ضریب آلفای کرونباخ برای هر چهار متغیر بزرگ تر از ۷/۰ محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده­ها با کمک نرم­افزارهای SPSS۲۲  و PLS  Smart  و از آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، میانگین و واریانس) و از  آمار استنباطی (مدل­سازی معادلات ساختاری و روش آنتروپی) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین آینده­نگری با هوش سازمانی، خلاقیت سازمانی و تعالی سازمانی رابطه مثبت و معناداری بود. بر اساس یافته­های پژوهش، آینده­نگری دارای چهار بعد مدیریتی (۱۳­مولفه)، ساختاری (۱۱ مولفه)، پژوهشی (۶ مولفه)، فرهنگی (۳ مولفه) بود و برازش مدل پژوهش نیز تایید گردید.

Keywords:

آینده نگری , هوش سازمانی , خلاقیت سازمانی , تعالی سازمانی