تاثیر تمرین شدید اینتروال بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی،عملکردی، قلبی تنفسی دختران غیر ورزشکار ۲۳B۱۸ سال

مقدمه: انجام فعالیت بدنی منظم، به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی بخصوص در افراد بیتحرک منجر می شود. نقش فعالیتهای ورزشی اینتروال در تقویت فاکتورهای آمادگی جسمانی ممکن است بر سلامت و ارتقاء کیفی و عملکرد دستگاه قلب و عروق موثر باشد. لذا هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرین شدید اینتروال بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی،عملکردی، قلبی تنفسی دختران غیر ورزشکار بود. روش شناسی تحقیق: جامعه آماری تحقیق عبارت از کلیه زنان با رده سنی ۲۳-۱۸ سال با حداقل ۲ ماه فعالیت ورزشی منظم بود. ۲۰ نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و بهصورت تصادفی در یکی از گروه های تمرین اینتروال و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین اینتروال بهطور منظم چهار روز در هفته تمرینات ورزشی اینتروال انجام دادند. قبل و بعد از انجام پروتکل ورزشی آزمونهای ورزشی مربوط به هر یک از شاخص های مورد نظر انجام شد و رکوردها ثبت گردید. همچنین ترکیب بدنی ورزشکاران با استفاده از دستگاه بادی آنالایزر مدل In Body ۲۷۰ اندازهگیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح P<۰/۰۵ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.یافته های تحقیق: تمرین شدید اینتروال بر شاخص های آمادگی جسمانی و عملکردی دوی استاندارد ۳۰۰۰ متر ، شاخص ضربان قلبی تنفسی ضربان قلب و نسبت باسن به کمر دختران غیر ورزشکار ۲۳-۱۸ سال تاثیر معنادار داشته است ( .( p=۰/۰۵ بحث و نتیجه گیری: تمرین بدنی پتانسیل افزایش نشانگرهای عملکردی را به همراه دارد . به نظر می رسد شدت تمرین نقش واسطه ای کلیدی در هدایت اثرات دوره های ورزشی به سمت پاسخ های مثبت یا منفی ایفا می کند و می تواند بر شاخص های قلبی تنفسی و عروقی، شاخص های آمادگی جسمانی و رکوردهای آزمونها اثراتی داشته باشد و احتمالا با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی بر تقویت سیستم ایمنی ، سلولها و ترشحات دفاعی در خون موثر باشد.