بررسی ظرفیتهای نیروگاه های خورشیدی با بهره گیری از تحلیلهای مکانی

ایران با تابش آفتاب فراوان در طول سال، مکانی ایدهآل برای احداث نیروگاه های خورشیدی است. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، یافتن مکان مناسب برای نیروگاه خورشیدی در مناطق شهری تهران است. در این پژوهش، با توجه به چالشهایی که در مکانیابی نیروگاه خورشیدی در مناطق شهری وجود دارد، ده معیار مختلف برای این منظور در نظر گرفته شده است. برای ارزیابی و وزندهی به این معیارها، روش AHP به کار گرفته شده است. در نهایت با استفاده از روش OWA، منطقه ای مناسب برای احداث نیروگاه خورشیدی یافت خواهد شد . روش OWA، با افزایش trade off قادر است نقاط بهینه و نقاط غیر بهینه را پیدا کند و با توجه به معیارهای مورد نظر منطقهای مناسب را برای احداث نیروگاه خورشیدی انتخاب کند. نتایج این پژوهش میتواند در برنامهریزی برای توسعه انرژی خورشیدی در شهر تهران مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به نتایج به دست آمده، احداث نیروگاه خورشیدی در برخی از مناطق شهری تهران باعث کاهش مصرف انرژی آلاینده و همچنین کاهش هزینه های انرژی در این مناطق خواهد شد. این پژوهش میتواند برای تحقیقات بعدی در رابطه با اجرای عملیات نصب و راهاندازی نیروگاه خورشیدی در مناطق شهری، بررسی موانع قانونی، فنی و اقتصادی نصب نیروگاه خورشیدی در مناطق شهری و ارائه راهحلهایی برای حل این مشکلات مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

نیروگاه خورشیدی , مکانیابی , وزندهی , AHP , OWA