سیاست های ژاپن در مواجهه با سالخوردگی جمعیت: درس هایی برای ایران
Publish place: Socio-cultural strategy، Vol: 12، Issue: 4
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 193
This Paper With 41 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_FARH-12-4_009
Index date: 19 February 2024
سیاست های ژاپن در مواجهه با سالخوردگی جمعیت: درس هایی برای ایران abstract
تجربه سالخوردگی جمعیت در ژاپن و میزان تاثیرگذاری سیاست های مختلف اجرا شده در این کشور درس های مهمی برای سالخوردگی جمعیت در ایران دارد. این تجربه نشان می دهد که اولا، افزایش میزان باروری پس از رسیدن به یک سطح حداقلی، بیش از حد انتظار پیچیده و احتمالا غیرقابل انجام است. چنین موضوعی موجب اصلاح سیاست گذاری ژاپن و اتخاذ رویکردهایی برای جامعه مستقل از سن افراد شد. بدین معنا که مردم با هر سنی بتوانند با حداکثر توانایی خود نقش فعالی در جامعه داشته باشند. درس دوم تاثیر حافظه تاریخی ملت ها از تصمیم های گذشته و نحوه مواجهه با آن در تصمیم گیری سیاستمداران فعلی است. به کارگیری سیاست های ترکیبی و چندوجهی نیز ازجمله درس هایی است که می توان از تجربه ژاپن آموخت. درس آخر چگونگی رویکرد ژاپن در شناسایی موانع فرهنگی و استفاده از برنامه های اجتماعی در کنار مشوق های مالی و اقتصادی می باشد. مثال ها و تجربه های متعدد در این پژوهش به تفصیل بحث و بررسی شده است و با استفاده از داده های جمعیتی موجود در بانک های داده سازمان ملل، مرکز آمار ایران و با مطالعه اسناد دست اول منتشر شده توسط دولت ژاپن در پایگاه های نهادهای مربوطه، شاخص های جمعیتی ایران با ژاپن مورد مقایسه قرار گرفت، کشوری که در مقایسه با سایر کشورها با بیشترین سرعت به جامعه ای فوق سالخورده تبدیل شد و به اذعان بسیاری از اندیشمندان و تحلیل گران این حوزه، مجموعه سیاست های متنوع و موثری را برای مواجهه با این پدیده به کار برده است.
سیاست های ژاپن در مواجهه با سالخوردگی جمعیت: درس هایی برای ایران Keywords:
سیاست های ژاپن در مواجهه با سالخوردگی جمعیت: درس هایی برای ایران authors
ناهید پوررستمی
گروه شرق، جنوب آسیا و اقیانوسیه، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران
رقیه رهبری فرد
کارشناس ارشد مطالعات ژاپن
موژان لرکلانتری
کارشناس ارشد مطالعات ژاپن
فاطمه ترابی
دانشیار گروه جمعیت شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :