مشارکت در دوره های آموزش مهارتهای روانی و تاثیر آن بر اعتماد به نفس و اضطراب حالتی رقابتی (مورد مطالعه: کشتی گیران تیم ملی و کشتی گیران غیر نخبه ایران)

هدف پژوهش حاضر تحلیل مقایسه ای اعتماد به نفس حالتی و صفتی و اضطراب حالتی رقابتی کشتی گیران تیم های ملی پس از یک دورهآموزش مهارتهای روانی با کشتی گیران غیر نخبه ایران بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و علی مقایسه ای بود. نمونه آماری شامل ۶۰ کشتی گیر(۳۰ کشتی گیر نخبه تیم های ملی و ۳۰ کشتی گیر غیر نخبه از ایران) با دامنه سنی ۱۸ تا ۳۱ سال و با تجربه کشتی ۱۷ - ۴ سال بود. نمونههای آماری به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اعتماد به نفس صفتی ویلی (TSCI) ،پرسشنامه اعتماد به نفس حالتی (SSCI) و پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی مارتنز (CSAI-۲) بود. پرسشنامه های اضطراب حالتی رقابتی واعتماد به نفس حالتی حدود ۳۰ دقیقه قبل از مسابقه بین آزمودنی ها توزیع و پرسشنامه اعتماد به نفس صفتی ۲۴ ساعت قبل ازمسابقات، ازکشتی گیران اخذ شد. تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه انجام شد.نتایج تحقیق نشان داد که بین سطوح اعتماد به نفس حالتی وصفتی و اضطراب شناختی و جسمانی کشتی گیران نخبه و غیر نخبه ایران تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۵ / ۰ > P).

Keywords:

اعتماد به نفس حالتی و صفتی , اضطراب حالتی رقابتی , کشتی گیران نخبه تیم های ملی , کشتی گیران غیر نخبه