بررسی رابطه بین مهارت های خود تنظیمی با استراتژی های نوآورانه آموزشی (مورد مطالعه: معلمان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شهر مشهد)

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مهارت های خود تنظیمی با استراتژی های نوآورانه آموزشی (مورد مطالعه: معلماندوره ابتدایی ناحیه ۲ شهر مشهد) انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر را، کلیه معلمان دوره ابتدایی ناحیه ۲ شهرمشهد به تعداد ۱۱۹۳ نفر تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و با روش نمونه گیری در دسترس، ۲۹۱ نفرانتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه های مهارت های خودتنظیمی معلمان هرناندز و همکاران (۲۰۲۰) واستراتژی های نوآورانه آموزشی راماسامی و همکاران (۲۰۲۰) بودند. فرضیه های پژوهش در دو قسمت توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی) و با کمک نرم افزار Spss نسخه ۲۴ تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تجزیه تحلیل و آماری نشان داد که بینمهارت های خود تنظیمی با استراتژی های نوآورانه آموزشی به میزان ۰.۶۵۸ همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد، وحدود ۶۵ درصد از واریانس متغیر استراتژی های نوآورانه آموزشی بر مبنای مهارت های خود تنظیمی معلمان قابل تبییناست. با توجه به یافته ها، نتیجه گیری شد که تقویت مهارت های خود تنظیمی معلمان می توانند در جهت ارتقایاستراتژی های نوآورانه آموزشی نقش ویژه ای داشته باشد. این امر در نهایت ضمن بهبود عملکرد شغلی معلمان و بهبودوضعیت تحصیلی دانش آموزان؛ بهره وری سازمانی را نیز به دنبال دارد. پیشنهاد می شود جلساتی برای تقویت مهارت هایخود تنظیمی برگزار گردد.

Keywords:

مهارت های خود تنظیمی , استراتژی های نوآورانه آموزشی , معلمان دوره ابتدایی , ناحیه ۲ شهر مشهد