اثر ژل آلوئه ورا غنی شده با روغن کنجد، عسل و اسانس آویشن شیرازی بر کاهش قهوه ای شدن میوه کنارهندی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 52
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-21-146_014
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1402
Abstract:
میوه کنارهندی (Ziziphus mauritiana Lamk) حاوی ترکیبات فنلی فراوان است و پس از برداشت به قهوهای شدن آنزیمی بسیار حساس است. به منظور کاهش قهوه ای شدن و حفظ کیفیت میوه کنارهندی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: شاهد (آب مقطر)، اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، اسانس آویشن شیرازی یک درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنی شده با روغن کنجد (۱%) و عسل (۱%)، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنی شده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنیشده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی یک درصد و زمان نگه داری ( صفر، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز) در دمای ۱ ± ۶ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵ ±۹۰ درصد بودند. نتایج نشان داد که کاربرد پوشش خوراکی اثر معنیداری بر ویژگی های کیفی میوه کنارهندی در زمان انبارمانی داشت. ترکیب ژل آلوئه ورا با روغن کنجد، عسل و اسانس آویشن شیرازی، به عنوان یک پوشش خوراکی، طی ۲۸ روز نگه داری، با کاهش فعالیت پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز، به طور قابل توجهی قهوه ای شدن آنزیمی را در میوه کاهش دادند. پس از ۲۸ روز انبارمانی، میوه های تیمار شده با پوشش خوراکی و اسانس ۵/۰ درصد نسبت به شاهد، شاخص قهوهای شدن (۷۰%) را کاهش دادند، اما نسبت به شاهد، محتوای فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی (به ترتیب ۱۴/۱۸ و ۱۶/۳۱ درصد) را افزایش دادند. همچنین استفاده از اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد در پوشش خوراکی موجب کاهش نشت الکترولیت و پراکسیداسیون لیپید (به ترتیب ۷/۱۹ و ۸/۱۷ درصد) در مقایسه با شاهد پس از ۲۸ روز نگه داری شد. این نتایج نشان داد که تیمار پوشش خوراکی و اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد می تواند یک روش مفید برای به تاخیر انداختن فرآیند رسیدن و پیری، افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت میوه کنارهندی باشد.
Keywords:
Authors
Aliehsadat Rafaathaghighi
University of Hormozgan
Abdolmajid Mirzaalian Dastjerdi
University of Hormozgan
Leila Jafari
University of Hormozgan
Farzin Abdollahi
University of Hormozgan
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :