بررسی تغییرات زمانی کیفیت آب رودخانه زاینده رود با استفاده از شاخص IRWQISC
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 36
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-10-4_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1402
Abstract:
زمینه و هدف: بررسی کیفیت آبهای سطحی بهعنوان یکی از منابع حیاتی تامینکننده آب، توجه بسیاری از محققان را از دیرباز تاکنون به خود جلب کرده است. ارزیابی کیفیت آب در یک رودخانه با استفاده از شاخصهای کیفی مختلف صورت میگیرد. از جمله شاخصهای مورد استفاده جهت طبقهبندی آبهای سطحی براساس پارامترهای استاندارد، شاخص کیفیت آبهای سطحی ایران (IRWQISC) میباشد.
مواد و روش ها : در این مطالعه تغییرات سالانه کیفیت آب رودخانه زایندهرود واقع در استانهای چهارمحال و بختیاری و اصفهان با استفاده از این شاخص مورد ارزیابی قرار گرفت. بهاین ترتیب پارامترهای فیزیکوشیمیایی شامل BOD۵، COD، DO، pH، EC، نیترات، فسفات، آمونیوم، دما و سختی کل در ۷ ایستگاه انتخابی و در دوره دوازده ساله (۱۳۸۳ تا ۱۳۹۴) جهت محاسبه شاخص IRWQISC استفاده شدند.
یافته ها: مقایسه مقدار هدایت الکتریکی در ایستگاهها نشان داد که از بالادست به سمت پاییندست رودخانه هدایت الکتریکی افزایش یافته است و بهطور کلی غلظت پارامترها در ایستگاه اول (تونل کوهرنگ) به مراتب کمتر از بقیه ایستگاهها بود. همچنین نتایج نشان داد که در بیشتر سالها کیفیت آب طبق مقادیر شاخص IRWQISC در همه ایستگاهها نسبتا خوب بود. بهترین و پایینترین کیفیت آب طبق این شاخص بهترتیب در سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۹ با مقدار ۲/۷۳ و ۶/۴۹ و در طبقه کیفیت آب خوب و متوسط قرار داشتند.
نتیجه گیری: بهطور کلی بر اساس میانگین دوازده ساله شاخص IRWQISC در ایستگاههای انتخابی، کیفیت آب در ایستگاههای قراقوش، چمنار، پل زمانخان، تونل کوهرنگ، سودجان و هوره نسبتا خوب و ایستگاه آزادگان متوسط بودند. شناسایی منابع آلاینده و کنترل آلایندههای ورودی بهمنظور حفاظت و جلوگیری از کاهش کیفیت رودخانه زایندهرود، امری ضروری است.
Keywords:
Authors
رسول زمانی احمدمحمودی
Department of Environmental Engineering, Natural Resources and Geosciences Faculty, Shahrekord University, Iran.
سحر امینیان
Department of Fisheries, Natural Resources and Geosciences Faculty, Shahrekord University, Iran.
سمیرا بیاتی
Department of Natural Engineering, Natural Resources and Geosciences Faculty, Shahrekord University, Iran.
عاطفه چمنی
Environmental sciences and Engineering Department, Waste and Wastewater Research Center, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :