یکپارچکی ساختاری در جهت حفظ دارایی های فیزیکی و تخمین عمرباقیمانده تجهیزات در صنایع نفت ، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی بر اساس ارزیابی های FFS

تجهیزات فرایندی از جمله اجزاء تحت فشار در حین سرویس شامل مخازن تحت فشار، خطوط لوله و مخازن ذخیره سازی نیازمند یک دستور العمل اجرایی جهت بازرسی های دوره ای و همچنین اجرای این بازرسی ها طبق دستورالعمل می باشد . این دستورالعمل مطابق کدهای طراحی و استانداردهای بازرسی حین سرویس برای عیوب مختلف از جمله شکست ترد، خوردگی ، آسیب هیدروژنی ، جدالایگی ، خزش، خستگی طراحی شده است . در استاندارد ۵۷۹ API دستور العمل صلاحیت سرویس دهی در تجهیزات در ۱۴ فصل تدوین شده است . صلاحیت سرویس دهی (FFS) یک ارزیابی کمی مهندسی می باشد که برای اثبات یکپارچگی ساختاری یک تجهیز معیوب، در حال سرویس و یا بهره برداری در شرایط عملیاتی که می تواند منجر به از کار افتادگی آن گردد، انجام می شود. ارزیابی FFSتوسط استانداردهای متنوعی تعریف شده، اما یکی از کارآمدترین آن ها استاندارد ۱/ASME FFS-۱-۵۷۹ API می باشد، که ارزیابی عیوب متنوعی را شامل می شود. مطابق با این استاندارد عیوب در دسته بندی های مختلفی طبقه بندی شد اند و روش های ارزیابی در سه سطح برای آنها ارائه شده است که بر اساس این دستوالعمل العمل ها و کدهای طراحی بازرسی انجام می شود و تصمیم نهایی برای ادامه ، تعویض یا تعمیر تجهیزات حین سرویس طبق استاندارد پیشنهاد می شود. سطح سوم استاندارد بازرسی بر پایه شبیه سازی می باشد که از نرم افزارهای مختلف برای این روش استفاده می گردد. اکثر نتایج به دست آمده حاصل از شبیه سازی و ارزیابی سطح ۳ FFS بر اساس نمودار FAD نشان می دهد که تجهیزات دارای عیوب (عیوبی که در سطح ۱ و ۲ ارزیابی رد شده است ) در صنایع بدون هیچ مشکلی می توان در شرایط عملیاتی تا زمان بازرسی بعدی ادامه سرویس بدهد.

Keywords:

صلاحیت سرویس دهی , استاندارد API , ارزیابی FFS , لوله ها و مخازن تحت فشار