کنترل هدر رفت آب با مدیریت هوشمند فشار در شبکه توزیع آب شهری با استفاده از کنترل گرهای چندنقطه ای به منظور مدیریت بحران در تامین آب شرب شهری

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 34

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOEM-12-2_007

تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402

Abstract:

مدیریت بحران دانشی است که برنامه ریزی و رعایت اصول و استانداردها قبل، حین و بعد بحران سهم انسان را در کنترل حوادث افزایش داده و مدیریت بحران آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت خاصی دارا است. مدیریت بحران آب به عنوان یکی از اساسی ترین مسائل توسعه شهری به حساب می آید که رشد بی برنامه شهرها سیستم مدیریت بحران را در شهرهای بزرگ و کوچک دچار اخلال می کند. کنترل هدر رفت آب در بحران بی آبی ایران نقش بسزایی را دارد که یکی از راهکارهای استفاده بهینه از منابع آب در دسترس است. آب به حساب نیامده علاوه بر اینکه بر تنش آبی شهرهای کشور تحمیل شده است ازلحاظ منابع درآمدی برای شرکت های آب و فاضلاب بحران های مالی را در بر دارد؛ اما در اثر اضافه فشار شبکه، پدیده نامطلوب نشت که ارتباط مستقیم با فشار دارد بروز می کند (جهانگیر، بارانی، جهانگیر، ۱۳۹۲) که مدیریت فشار شبکه به عنوان کاراترین و ساده ترین روش در میان روش های کاهش نشت بشمار می آید. از الزامات مدیریت فشار می توان به کاهش نشت، کاهش مصرف، کاهش حوادث، عدم پرداخت و توزیع کارآمد آب اشاره نمود. (وزارت نیرو، ۱۳۸۶). با مدیریت هوشمند فشار در شبکه توزیع آب توسط کنترل گرهای چندنقطه ای علاوه بر کنترل و عرضه فشار شبکه توزیع، نقاط بحرانی شبکه شناسایی و اقدامات موثر در توزیع فشار یکسان را انجام شد که منجر به کاهش هزینه های تولید، کاهش میزان نشت های زمینه، کاهش تعداد حوادث انشعاب به میزان ۳۱ درصد و کاهش تعداد حوادث شبکه های اصلی به میزان ۳۷ درصد شد.

Keywords:

مدیریت هوشمند فشار , نشت , بحران بی آبی , کنترل گر چندنقطه ای

Authors

غلامرضا سیف

دانشجوی دکترا، مهندسی محیط زیست -آب و فاضلاب، دانشگاه تهران پردیس کیش، کیش، ایران

ناصر مهردادی

استاد، مهندسی عمران – محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

علیرضا پرداختی

استادیار، مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :