بررسی اثر تعداد ذرات خوراک بر قابلیت خردایش و دانه بندی محصول آزمون بار افتان

استفاده بهینه از انرژی جهت خردایش مواد معدنی در آسیاها از اهداف اصلی این تحقیق می باشد. در این تحقیق سعی بر این است که مدلی تجربی مبنی بر شرایط برخورد واقعی در آسیا ارائه گردد. امروزه از آزمون بار افتان جهت بررسی شرایط مدار خردایش در زمان تغییر توزیع دانه بندی خوراک، اندازه گلوله و سرعت آسیا و تخمین انرژی لازم برای خردایش کامل در آسیای خودشکن و نیمه خودشکن استفاده می شود. با توجه به اینکه این آزمون دارای محدودیت هایی نظیر طولانی بودن مدت انجام آزمایش، واقعی نبودن شرایط برخورد، پر هزینه بودن به دلیل نیاز به حجم زیاد نمونه می باشد. در این تحقیق تاثیر تعداد ذرات استفاده شده برای انجام آزمون بار افتان گلوله ای به منظور کاهش زمان انجام آزمون و کاهش هزینه، با کم کردن مقدار خوراک آزمایش بررسی شده و تعداد ذرات بهینه در شرایطی محاسبه شده است که با نتایج آزمون های موجود و شرایط واقعی خردایش خوراک در آسیای نیمه خودشکن همخوانی خوبی داشته باشد. نتایج نشان می دهد که تعداد ذرات ۳۰ بیشترین همخوانی را با نتایج آزمون کامل دارد.

Keywords:

خردایش , آسیای نیمه خودشکن , مدل سختی , آزمون بار افتان , تعداد ذرات خوراک