بررسی فرهنگ عامیانه در آثار هوشنگ مرادی کرمانی

هوشنگ مرادی کرمانی از چهره های شاخص و برجسته زبان و ادبیات فارسی است که به خاطر نگارش کتاب های مختلف در زمینه کودک و نوجوان، برنده جوایزادبی گوناگون شده است. عوامل متعددی عامل توجه مخاطبان به نوشته های هوشنگ مرادی کرمانی شده است که یکی از این عوامل، به کارگیری فرهنگ عامیانه در آثار وی است. فرهنگ عامیانه اصطلاحی کلی است برای جنبه هایی از فرهنگ بشری که از طریق شفاهی، مشاهده، تجربه و تقلید به زندگی مردم منتقل می شود. مرادی کرمانی معتقد است که زبان ها، لهجه ها، آداب و رسوم، ترانه ها و در نهایت فرهنگ عامه، گنجینه هایی هستند که همچون بستر رودخانه، رسوبات فرهنگی قرون متمادی را در خود دارند و هر لایه از این رسوبات نشانی از یک مرحله تاریخی و فرهنگی این سرزمین کهنسال است که همسان و هم سنگ با تاریخ قدمت دارد. بدین جهت مرادی کرمانی در نوشته هایش از فرهنگ عامه استفاده نموده است در واقع بهره گیری از فرهنگ عامیانه در کتاب های هوشنگ مرادی کرمانی نتایج مختلفی چون: بالا رفتن دایره لغات، جذابیت سخن، ماندگاری اثر، نفوذ در قلب مردم، جذب مخاطب، تاثیرگذاری بیشتر ، واقع گرایانه بودن نوشته (به واقعیت نزدیک تر بودن)، عوام پسند بودن نوشته و.. را به همراه دارد که هوشنگ مرادی کرمانی نه تنها از آن غافل نبوده، بلکه درصدد ترغیب مخاطبان خود به فرهنگ عامیانه هم بوده است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی، تمامی اثار هوشنگ مرادی کرمانی را از نظر جلوه های فرهنگ عامیانه از جمله: اصطلاحات و کنایات، ضرب المثل، شعر (اعم از دوبیتی های روستایی، متل و جملات منظوم و لالایی ها) مورد بررسی قرار داده است.

Keywords:

هوشنگ مرادی کرمانی , کتاب فرهنگ عامیانه , شعر , ضرب المثل , اصطلاحات و کنایات