نقش موسیقی در بهبود روانی و ارتقای هنر

موسیقی واقعیتی سازمان یافته است . رویدادی واقعی که در زمان اتفاق می افتد و توجه به لحظه فرد را طلب می کند . درموسیقی خصوصیات ذاتی معینی وجود دارد که موجب طلب ، اجاره ، تحریک و برانگیختن رفتارهای خاصی می شود . حتی گوش دادن به موسیقی می تواند تمرینی برای مغز در زمینه افزایش تمرکز و قدرت تفکر باشد . نظم و ساختار موجود در موسیقی ،خصوصا در ریتم آن می تواند در تشکل درک شخصی از جهان کمک کند.موسیقی نوعی محرک احساسی قوی و تجربه ای چند حسی است . موسیقی شامل اصواتی است که شنیده می شود ( تحریک شنوایی ) و ارتعاشاتی که می تواند احساس شود ( محرک لمسی ) و اجراهای زنده آن تحریک بینایی را به وجود می آورد . ریتم ها و ملودیهای انتخابی می تواند با ایجاد تاثیرات مطبوع به حفظ توجه اشخاص کمک کند و از طریق تجربیات سازمان یافته موزیکال تقویت آن را سهل تر کند.بنابراین هدف از این پژوهش این است که آیا موسیقی آرام بخش می تواند در تمرکز دانشجویان تاثیر گذار باشد و با توجه به این که تم های آرام بخش موسیقی است و خیز زیادی ندارد و هیجانی ایجاد نمی کند و ریتمی ملایم و پیوسته دارد ، می توان به تاثیر آن بر روی تمرکز دانشجویان پی برد . از آنجا که آرام بخش بودن یا نبودن موسیقی می تواند تاثیر متفاوتی در تمرکز دانشجویان بگذارد ، با پی بردن به آن می توان به دانشجویان خدمات ویژه ای ارائه داد.

Keywords:

موسیقی , درمان , روان