بررسی ارتباط پیشرفت تحصیلی دانش اموزان و یادگیری معکوس در مدارس

هدف پژوهش حاضر، تحلیل نقش آموزش به سبک معکوس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است . روش پژوهش حاضر کیفی بوده و پژوهشی تحلیلی - استنتاجی می باشد تا کتب و مقالات مرتبط با مسئله پژوهش مورد تحلیل قرار گرفته و سپس به استنتاج نقش یادگیری معکوس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به منظور ارائه تصویری دقیق از ماهیت و ارتباط مفاهیم فوق پرداخته شود. یافته ها حاکی از آن است که عموما استفاده از آموزش به روش معکوس، امکانات فراوانی را برای انتقال اطلاعات و گرفتن بازخورد در اختیار معلم و دانش آموز قرار می دهد و مرزهای کلاس را در بعد زمان و مکان از میان برمی دارند. این مهم نشاندهنده این موضوع است که استفاده از آموزش معکوس بنا بر ضرورت، ایجاد شده است . این در حالی است که یکی از دلایل استفاده از این نوع آموزش، استفاده از روشهای مختلف آموزش جهت بهبود و افزایش کیفیت آموزش است . همچنین یادگیری معکوس می تواند بر بهبود روابط معلم و دانش آموز و انگیزهبخشی به آنان شود. چنین روشی می تواند در بافت ها، گروههای سنی و دروس مختلف بطور متفاوتی اثرگذار باشد و منجر به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شود. نتایج پژوهش حاضر می تواند راه جدیدی در مورد پیشرفت تحصیلی ، شکوفایی استعدادهای گوناگون در دانش آموزان کشور بازنمایاند.

Keywords:

روش تدریس معکوس , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , نظام آموزش و پرورش