بررسی و ارزیابی دوام بتن با استفاده از سنگدانه های بازیافتی از مصالح

استفاده از سنگدانه های بازیافتی به عنوان جایگزین سنگدانه های طبیعی می تواند روی کاهش مصرف منابع طبیعی تاثیر بگذارد ، از این رو در سال های اخیر بررسی تاثیرات مثبت و منفی استفاده از این سنگد انه ها روی بتن مورد استفاده پژوهشگران قرار گرفته است درحال حاضر دربسیاری از کشورها به دلیل مسایل زیست محیطی مانند کمبود منابع ،کمبود محل دفن و آلودگی محیط زیست بازیافت نخاله های ساختمانی به ویژه بتن مورد توجه میباشد.باتوجه به افزایش روز افزون ساخت وساز ، تولید مواد دور ریز به طور قابل ملاحظه ای در چند سال اخیر افزایش یافته است .از طرفی محدود بودن منابع و حفظ کیفیت محیط زیست لزوم بازیافت مواد و مصالح را اجتناب ناپذیرساخته است.در این بین یکی از مصالح ساختمانی که پتانسیل خوبی برای بازیافت دارد بتن میباشد.بتن بازیافتی را میتوان دوباره خرد نموده و به عنوان سنگدانه در بتن معمولی مجددا استفاده کرد.ضایعات بتنی معمولا در زمین دفن می شوند. تا کنون مطالعات گسترده ای برای بررسی اثر سنگدانه های بازیافتی (RA) بر مشخصات بتن بازیافتی (RAC) انجام شده است. به دلیل چسبندگی ضعی ف تر چسب بتنی روی سنگدانه های بازیافتی، دوام بتن با سنگدانه های بازیافتی در مقایسه با بتن معمولی کمتر است . دوام بتن را میتوان با بررسی عواملی نظیر نفوذ آب، انتشار کلرید، حمله سولفات ، کربناسیون و مقاومت در برابر چرخه های ذوب و انجماد ارزیابی کرد. این پژوهش که بصورت تحلیلی توصیفی و بر اساس مطالعات گذشته اثر سنگدانه های بازیافتی بر هر یک از این عوامل بررسی شده است . با این حال،با افزایش در میزان جایگزینی سنگدانه بازیافتی،دوام بتن های خودتراکم تحت تاثیر قرار گرفت و باعث کاهش مقاومت ویژه الکتریکی و کاهش دوام در برابر نفوذ یون کلر گردید.

Keywords:

دوام بتن , بتن , کلرید , سولفات , کربناسیون , سنگدانه های بازیافتی