بررسی نقش روش های تدریس معلمان در پرورش خلاقیت دانش آموزان مقطع ابتدایی

یکی از ابعاد محیطی اجتماعی خلاقیت، مدرسه می باشد تورنس بیان می کند مسئله توسعه خلاقیت در نظام آموزشی رسمی بیشتر از ین جهت حائز توجه است که براساس پژوهش ها دریافته ایم که در ابتکار و خلاقیت در اغلب کودکان مشاهده می شود ولی منحنی تحول آن در حدود ۱۰ سالگی افت می کند و سیر نزولی می یابد و نتیجه آن فقدان علاقه به یادگیری و افزایش مشکلات رفتاری و انگیزشی است. به قول تورنس عدم بروز این توانایی عموما به نامناسب بودن روش های تدریس مربوط می شود. در این میان معلمان نقش کلیدی را برعهده دارند معلمان می توانند با استفاده از انواع روش های خلاق امکان ظهور خلاقیت در کودکان و نوجوانان را فراهم سازند. امروزه تمام کودکان دبستانی باید با واقعیت ها و مفاهیم علمی آشنا شوند زیرا زندگی در عصر صنعتی بدون استفاده از یافته های علمی تقریبا غیر ممکن است. این تحقیق به بررسی نقش روش تدریس معلمان و در پرورش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی پرداخته است معمولا در اغلب روش های تدریس از خلاقیت و نوآوری استفاده نمی شود. در صورتی که در دنیای امروزی بایستی به یادگیری خلاقیت توجه ویژه ای بشود. بنابراین در مدارس جایگاه ویژه ای برای این امر در نظر گرفته شده است.

Keywords:

روش تدریس , خلاقیت , دانش آموزان دوره ابتدایی