بررسی آزمایشگاهی تاثیر بازیافت پلیمر بر کامپوزیت ساخته شده از پلی اتیلن ٫ آرد باگاس

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر بازیافت پلیمر بر خواص چندسازه حاصل از آرد باگاس پلی اتیلن است. برای این منظور پلی اتیلن در دو سطح ۱۰۰ و ۵۰ درصد و ۳ سطح بازیافت بکر ۱ بار بازیافت و ۳ بار بازیافت آرد باگاس در دو سطح ۰ و ۵۰ درصد) و انیدرید مالئیک بیوند داده شده با پلی اتیلن در سطح ثابت ۳ درصد به وسیله اکسترو در دو ماردونی دو مارپیچه با یکدیگر مخلوط و نمونه های آزمونی استاندارد با استفاده از روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. سپس خواص مکانیکی شامل مقاومت کششی و خمشی مدول کششی و خمشی، مقاومت به ضربه فاق دار و خواص حرارتی آتشگیری اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد با افزایش تعداد دفعات بازیافت مقاومت و مدول کششی مقاومت و مدول خمشی و مقاومت به ضربه فاقدار چند سازه چوب پلاستیک نسبت به نمونه بکر به ترتیب ۲۲٫۵ ۲۷٫۷۸٫۵ ۲۲٫۷ و ۲۱٫۹ درصد کاهش را نشان داد. داده های شاخص اکسیژن محدود نشان داد با افزایش تعداد دفعات بازیافت شاخص اکسیژن کمتر میشود. نتایج بررسی گرماسنجی وزنی پلیمر خام و بازیافتی نشان داد که اختلاف معنی داری بین دمای تخریب نمونه های مختلف وجود ندارد. میزان خاکستر باقیمانده در نمونه کامپوزیت ۵۰ درصد باگاس برابر با ۱۲٫۶ درصد می باشد

Keywords:

آرد , باگاس پلی اتیلن شاخص اکسیژن محدود خواص مکانیکی