رضایت شغلی در شرایط بین نسلی برای فعالیتهای مجازی و حضوری (مطالعه موردی : اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان اصفهان)

این پژوهش که با هدف » رضایت شغلی در شرایط بین نسلی برای فعالیتهای مجازی و حضوری (مطالعه موردی : اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان اصفهان)« انجام گرفته است ؛ از نظر روش، توصیفی - پیمایشی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان اصفهان به تعداد ۴۵۰ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۰۷ نفر به روش طبقه ای در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پژوهش ، پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا (۱۹۹۴) بود که مورد استفاده قرار گرفت . برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برابر ۸۸۴.۰ برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss۲۶ انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلک و برای آزمون فرضیات از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد رضایت شغلی افراد در نسلهای مختلف در فعالیتهای حضوری و مجازی دارای اختلاف معنی دار است ؛ همچنین نتایج آزمون توکی نیز نشان داد که رضایت شغلی در فعالیتهای حضوری و مجازی بین نسل Z با نسل Y اختلاف ندارد ولی با نسل X و بیبی بومرها تفاوت معنی دار وجود دارد همچنین رضایت شغلی در فعالیتهای حضوری و مجازی بین نسل Y با نسل X و بیبی بومرها نیز اختلاف معنی دار وجود دارد. ولی بین رضایت شغلی در نسل X و بیبی بومرها در فعالیتهای حضوری و مجازی اختلاف معنی دار وجود ندارد. بنابراین بررسی تفاوتها و اختلافات میان نسل های مختلف در رضایت شغل ی در فعالیت های مجازی و حضوری می تواند به سازمانها کمک کند تا سیاست ها و راهکارها ی مناسب برای هر یک از این دو حالت را اجرا کنند و رضایت شغلی کارکنان را بهبود بخشند.

Keywords:

رضایت شغلی , بین نسلی , امور مجازی , امور حضوری , اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان اصفهان.