بررسی تاثیر نوبتکاری بر سطح سلامت شغلی کارکنان عملیاتی ؛مطالعه مقطعی یک شرکت پتروشیمی

امروزه در اغلب صنایع بزرگ و پیچیده ،نوبتکاری یکی از مهمترین چالش های کارکنان است که می تواند اثرات سوء فیزیولوژیک ،روانی و اجتماعی بر افراد نوبتکار برجا بگذارد.شواهد قابل توجهی نشان می دهد کسانی که بصورت شیفتی کار می کنند از اختلالات مزمن و حاد رنج می برند.پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی بوده که بر روی ۳۸۳ نفر از کارکنان یک شرکت پتروشیمی به روش نمونه گیری انجام شده است .ابزارهای مورد استفاده شامل مستندات،تحلیل گزارشات و حوادث شغلی ،پرسش نامه دموگرافیک ،نرم افزار SPSS۱۱/۵ با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی بوده است .نتایج حاصل از مقایسه بین دو گروه نوبتکار و روزکار ثابت حاکی از بروز اختلالات در پرسنل نوبتکار است . یافته های این مطالعه نشان داد سطح سلامتی کارکنانی که دارای نظام نوبتکاری متفاوت می باشند تحت تاثیر فاکتورهای نوبتکاری به عنوان یک علت ریشه ای قرار می گیرند بنابراین براساس خرد جمعی هر گونه اقدام برای افزایش سطح سلامتی باید بر بهبود نظام های نوبتکاری به عنوان علل ریشه ای و موثر بر کاهش سطح سلامتی متمرکز شود.

Keywords:

نوبتکاری , اختلالات , سلامتی , حوادث شغلی , پتروشیمی