پیش بینی سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنان شهرداری قم

هدف از تحقیق حاضر پیشبینی سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنان شهرداری قم بود. ماهیتتحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است و به لحاظ روابط بین متغیرها از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیقشامل کلیه کارکنان شهرداری قم بود (۳۵۶۰ نفر)؛ و نمونه آماری به صورت تصادفی بر اساس جدول مورگان ۳۸۴نفر تعیین گردید. برای جمعآوری دادههای موردنیاز این تحقیق و به منظور اندازه گیری متغیرهای این پژوهش ازپرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) و سیستم مدیریت ایمنی فرناندز (۲۰۰۹) استفاده گردید. رواییپرسشنامه ها موردبررسی و به تایید صاحب نظران رسیده پایایی پرسشنامه ها به ترتیب (۰/۸۶) و (۰/۸۸) محاسبهگردید. یافته های تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنانشهرداری قم وجود دارد. همچنین با توجه به ضریب تعیین ۶۲ درصد از واریانس متغیر سلامت روانی بهوسیلهمتغیر سیستم مدیریت ایمن پیش بینی می شود. به طورکلی این نتایج را میتوان چنین استنباط کرد که لازم استشهرداری قم که متولی ایجاد محیطی ایمن و سلامت برای کارکنانش است، باید متناسب با تنوع طیف مختلفی ازدیدگاه ها، نیازها و علایق کارکنان به مدیریت شرایط کاری، توسعه فرهنگ رعایت موارد ایمنی و استفاده ازتجهیزات و امکانات ایمنی اقدام لازم را برنامه ریزی و به مرحله اجرا درآورد.

Keywords:

مدیریت ایمنی , سلامت روانی , کارکنان شهرداری