توسعه خوش بینی تحصیلی و امیدواری دانش آموزان کلاس عربی با رویکرد هدف گذاری

هدف پژوهش،توسعه خوش بینی تحصیلی و امیدواری دانش آموزان کلاس عربی با رویکرد هدف گذاری می باشد. شیوه تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و از نظر روش،ترکیبی از توصیفی (اقدام پژوهی) و روش آزمایشی می باشد. دانش آموزان به طور تصادفی بهدوگروه ۱۵ نفره آزمایش وکنترل تفکیک وسطح نمره آنها ازطریق پرسشنامه ی استاندارد (امیدواری اشنایدر ۱۹۹۱ وخوش بینیاسچننموران ۲۰۱۳) سنجش شد . سپس مداخله در گروه آزمایش اجراشد. در این مداخله دانش آموز آبشار هدف گذاری سالانه،ماهیانه ، هفتگی و روزانه خود را در ابعاد جسمانی،ذهنی، اجتماعی عاطفی و معنوی تدوین می نمود.میزان تحقق اهداف توسطدانش آموزومعلم مشخص و پس از ۳ ماه مجدداپرسشنامه توسط دو گروه تکمیل گردید. نتایج نشان داد که نمرات خوش بینی وامیدواری دانش آموزان درگروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، به نحومعناداری (خوش بینی ۶۶ % و امیدواری ۷۰ %) افزایش یافتهاست. تحلیل آماری پرسشنامه به شیوه نمره گذاری و آزمون تی زوجی در spss انجام گرفت. نتایج آزمون دو گروه مستقل نشان میدهد در سطح اطمینان ۹۵ % در هر دو بلوک مورد بررسی ،از ۵ % کمتر است لذا می توان ادعای تاثیر مداخلات بر امیدواری و خوشبینی را در گروه آزمایش تایید نمود.

Keywords:

خوش بینی , امیدواری , هدف گذاری , دانش آموزان