بررسی اصول طراحی اقلیمی با رویکرد بهره وری انرژی در معماری بومی روستای نیاسر

معماری روستاهای مناطق مختلف ایران، منطبق با زیست بوم و پیشینه ی تاریخی آن منطقه است .شناخت خصوصیات محیطی ، به خصوص جغرافیای زیستی ، چاره اندیشی هوشمندانه ی نیاکان ما برای استفادهی هرچه بیشتر از مواهب طبیعی و مقابله با مشکلات و ناهنجاری های اقلیمی _محیطی می باشد. در روستای نیاسر مردمان در طول ادوار همواره تلاش کرده اند که با استفاده از قابلیت های طبیعت و همچنین استفاده از راهکارهای معماری بومی آسایش حداکثری برای خود فراهم سازند، لذا این پژوهش تاثیر عوامل اقلیمی بر شکل گیری معماری خانه های روستای نیاسر را به تفصیل بیان میکند .روش تحقیق در این پژوهش توصیفی _تحلیلی و برداشت میدانی می باشد که منتج به تبیین عوامل و عناصراقلیمی تاثیرگذار در این سبک معماری گردیده است ، همچنین این تحقیق در پی پاسخ به تاثیر جهت گیری به سمت منظر و دریافت نور روز از طریق عنصر واسط ایوان به فضای داخل منازل به طور ویژهای پرداخته است . در طراحی اقلیمی نه تنها محافظت از ساختمان در مقابل عوامل نامساعد جوی ازقبیل سرما و گرما و رطوبت و باد و... در نظرگرفته می شود بلکه از پتانسیل های موجود درمحیط و منظر هم می توان به منظور تامین انرژی و حفظ آسایش حرارتی ساکنان به کمک عناصر معماری بومی استفاده کرد .تکنیک های طراحی اقلیمی ازآماده سازی محوطه ساختمان، مکان مناسب بنا و جهت گیری مناسب ساختمان در محوطه و جرم و مصالح ساختمان شروع شده و سرانجام با طراحی عناصر جزءتر معماری همانند ایوان و تعبیه بهینه پنجره خاتمه می یابد.این مجموعه ی تکنیک های طراحی اقلیمی _محیطی ، باعث ایجاد توازن بین افرادساکن در مسکن و محیط پیرامون می شوند. نتایج تحلیل و آنالیز دادههای شبیه سازی در نرم افزار Rhino پلاگین lady bug حاکی از این می باشند که مساکن دارای ایوان جنوبی ، در این منطقه ، بیشترین دریافت نورخورشید در سردترین ماه سال را دارا می باشند .در پایان پژوهش ، تحلیل ها نشان می دهندکه طراحی همخوان با عوامل اقلیمی و زیستی به خلق مسکن پایدار منجر خواهد شد.

Keywords:

مسکن روستایی , معماری وانرژی , معماری بومی , نیاسر , طراحی اقلیمی , ایوان