سنجش رضایتمندی ساکنین اسکان غیررسمی از کیفیت محیط سکونتی (مطالعه موردی : محله گلمغان اردبیل )

از جمله مهمترین بازتاب شهرنشینی معاصر، پیدایش و گسترش سکونتگاه های غیررسمی در مرکز یا پیرامون شهرهاست . که موجب بحران هایی از قبیل مشکلات محیطی و سطح نازل کیفیت سکونتی برای ساکنین شده است . در پی وضعیت نا به سامان این سکونتگاه ها لزوم توجه به مفهوم کیفیت محیط سکونتی و ارتقاء آن بیشتر احساس می شود. در این راستا هدف پژوهش حاضر سنجش رضایتمندی ساکنین اسکان غیررسمی از کیفیت محیط سکونتی می باشد که به صورت موردی در محله گلمغان اردبیل انجام شده است . این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت ، توصیفی و تحلیلی است . ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسش نامه بوده است . جامعه آماری در این پژوهش محله گلمغان با جمعیت ۸۷۶۷ نفر و تعداد ۲۰۵۴ خانوار است . در این خصوص براساس فرمول کوکران ۳۶۸ پرسش نامه به صورت تصادفی ساده در بین خانوارها توزیع و تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار spss بهره برده شد. نتایج تحقیق نشان داد رضایتمندی ساکنان از کیفیت محله گلمغان در قالب شاخص های ۶ گانه به کاررفته در پژوهش حاضر از سطح پایینی بر خوردار است . به گونه ای که در تمامی شاخص های مورد میزان رضایت ساکنین پایین تر از میانگین نظری (۳) می باشد. در این بین کمترین میانگین کل به شاخص امنیت (۳۳/۲) و بیشترین میانگین به شاخص حمل و نقل (۷۶/۲) اختصاص دارد. بنابراین توجه به نیازهای ساکنان و تلاش در رفع این نیازها و دستیابی به رضایتمندی ساکنان امری ضروری می باشد.

Keywords:

رضایتمندی , کیفیت محیط سکونتی , اسکان غیر رسمی , محله گلمغان