مقایسه ی شیوه های مقابله مادران مهارت آموزان کم توان ذهنی با مهارت آموزاندارای نقص جسمی حرکتی

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی سبک های رویارویی مادران دارای فرزند کم توا ذهنی ودارای نقص جسمی حرکتی با نوع معلولیت فرزند خود می باشد . به این منظور از بین مهارت آموزان ۱۴ تا ۲۵ ساله که در سال ۱۴۰۱ در مراکز حرفه آموزی سازمان بهزیستی شهرستان هایتهران مشغول به مهارت آموزی بودند ، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ، ۱۷۶ نفر ( ۸۱ نفرمهارت آموز دختر و پسر کم توا ن ذهنی و ۹۵ نفر مهارت آموز دارای نقص جسمی حرکتی ) به عنوان گروه مورد مطالعه انتخاب شدند . به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه یسبک مقابله ی اندلر و پارکر ۱۹۹۰ - CLLS استفاده به عمل آمد . نتایج حاصل از بررسی دادههای آماری نشان داد که مادران هر دو گروه از مهارت آموزان به روش مساله مدار با فشار روانیوجود چنین فرزندانی در خانواده مقابله میکنند . در بررسی فرضیه ی دوم نتایج نشان داد که مادرادارای فرزند دختر دارای نقص جسمی حرکتی بیشتر از مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی از سبک مقابله ی مساله مدار برای رویارویی با وجود فرزند خود استفاده می کنند . خانواده هایدارای دختر کم توان ذهنی به سبک مقابله ی اجتنابی و هیجانی روی می آورند . هم چنین نتایج نشانداد که تفاوت معناداری در سبک های رویارویی مادران پسران دارای نقص جسمی حرکتی و کم توان ذهنی وجود ندارد ، و مادران هردو گروه از سبک رویارویی مساله مدار برای پذیرش فرزندخود استفاده می کنند .