بررسی عوامل شخصیتی بر کاهش ضریب توان کاری و فرسودگی شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان کوهرنگ

کاهش توان شغلی یکی از علل عمده عوارض جسمی وروانی در نیروی انسانی شاغل، بخصوص در حرفه های خدمات انسانی (معلمی، پرستاری) بوده و نیز در کاهش کارآیی آنها موثر میباشد با توجه به نقش کلیدی آموزش و پرورش در تربیت فرزندان کشور و نقش مهم معلم در این خصوص، پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، استرس با فرسودگی شغلی معلمان ابتدائی انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی بود که بر روی ۱۴۰ نفر(۷۰ نفر زن و ۷۰نفر مرد) در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲در شهرستان کوهرنگ صورت پذیرفت ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه شخصیتی NEO-FFI کوتاه و آزمون فرسودگی شغلی مازلاک و جدول رویدادهای زندگی (استرسهای زندگی) هولمز وراهه میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و فرضیه ها از ضریب همبستگی اسپیرمن و از رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که از عوامل شخصیتی، برونگرایی، انعطافپذیری و با وجدان بودن تاثیر بیشتری را بر فرسودگی شغلی معلمان دارند. تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه باوجدان بودن بیشترین تاثیر را در فرسودگی شغلی داشت.

Keywords:

کاهش توان کاری , فرسودگی شغلی , معلمان ابتدایی , ویژگیهای شخصیتی