تاثیر هنر درمانی بر کاهش اختلالات اضطرابی ، کاهش پرخاشگری و تقویت اعتمادبه نفس (مطالعه موردی: دختران مقطع ابتدایی ناحیه ۱ مشهد)

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر هنر درمانی بر کاهش اضطراب، پرخاشگری در دختران مقطع ابتدایی ناحیه ۱ مشهد انجام شد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است . برحسب نحوه گردآوری دادهها در دسته تحقیق های نیمه تجربی یا همان روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل جای می گیرد. جامعه آماری پژوهش عبارت از ۳۲۰ نفر دختران مقطع ابتدایی ناحیه ۱ مشهد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش ، روش نمونه گیری تصادفی است . ابزار گردآوری دادهها در پژوهش حاضر عبارت است از: پرسشنامه کاهش پرخاشگری واحدی و همکاران (۱۳۸۷)، پرسشنامه کاهش اختلالات اضطرابی بیماهر (۱۹۹۹) ، پرسشنامه تقویت اعتمادبه نفس رضا مرادی و همکاران (۱۳۹۳)، به منظور تجزیه وتحلیل دادههای پرسشنامه از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. ۱۵ نفر از این دختران مقطع ابتدایی ناحیه ۱ مشهد به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برنامه مشاوره گروهی آموزش هنر درمانی در ۸ جلسه هفتگی ، ۹۰ دقیقه ای پس از پیش آزمون بر گروه مداخله اعمال شد. در مورد اعضای گروه کنترل، هیچ مداخله ای صورت نگرفت . نتایج پژوهش نشان می دهد که هنر درمانی بر کاهش اختلالات اضطرابی ، کاهش پرخاشگری تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

اضطراب , پرخاشگری , هنر درمانی , دختران مقطع ابتدایی ناحیه ۱ مشهد