تدوین مدل پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به اختلال وحشت زدگی بر اساس حساسیت اضطرابی و تجارب آسیب زای دوران کودکی با نقش میانجی هیجان منفی ادراک شده

این پژوهش با هدف تدوین مدل پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به اختلال وحشت زدگی بر اساس حساسیت اضطرابی و تجارب آسیب زای دوران کودکی با نقش میانجی هیجان منفی ادراک شده انجام شدهاست . پژوهش حاضر بصورت توصیفی و با طرح مدل سازی معادلات ساختاری ، بر روی ۱۶۰ نفر از زنان مبتلا به اختلال وحشت زدگی شهر مشهد در پاییز ۱۴۰۲ انجام شد. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه پریشانی روانشناختی بارکر و همکاران (۲۰۰۳)، حساسیت اضطرابی توسط تیلور و کوکس (۱۹۹۸)، تجارب آسیب زای دوران کودکی برنستاین و همکاران (۲۰۰۳) و هیجان منفی ادراکشده توط واتسون و همکاران (۱۹۸۸) گردآوری و با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و توسط نرم افزار Smart PLS ویرایش ۳ تحلیل شد. نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشانداد تجارب آسیب زای کودکی با ضریب ۳,۰ و حساسیت اضطرابی با ضریب ۲۹,۰ از طریق هیجان منفی ادراک-شده با بر پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال وحشت زدگی بصورت مثبت رابطه دارند (۰۱,۰ .(p > همچنین بین تجارب آسیب زای کودکی و هیجان منفی ادراکشده با ضریب ۳۷,۰، بین حساسیت اضطرابی و هیجان منفی ادراکشده با ضریب ۳۷,۰ و بین هیجان منفی ادراک شده و پریشانی روانشناختی با ضریب ۸,۰ رابطه مثبت وجود دارد (۰۱,۰ .(p > بر این اساس از نتایج این پژوهش می توان به منظور بهبود وضعیت روانی مبتلایان به اختلال وحشت زدگی با استفاده از مدیریت هیجان منفی ادراکشده حتی در صورت وجود حساسیت اضطرابی و تجارب آسیب زای دوران کودکی سود جست .

Keywords:

پریشانی روانشناختی , حساسیت اضطرابی , تجارب آسیب زای دوران کودکی , هیجان منفی ادراک شده , اختلال وحشت زدگی .