در دهه های اخیر، توجه به روشهای آموزشی جدید و نوآورانه برای ارتقای
خلاقیت و
یادگیری دانش آموزان به عنوان یکی از اهداف اصلی سیستم های آموزشی و پرورشی در سراسر جهان، بیشتر شده است .
یادگیری مشارکتی وگروهی به عنوان یکی از این روشهای نوین ، با تاکید بر فعالیت های
گروهی ، تعاملات اجتماعی و اشتراک تجربیات بین دانش آموزان، به منظور تقویت مهارتهای ارتباطی ، تحلیلی و تفکر انتقادی ، به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر در فرآیند
یادگیری و توسعه
خلاقیت شناخته شده است . امروزه، با پیشرفت فناوری و تغییر در تمایلات جامعه ، نیاز به توسعه مهارتهای فردی از جمله
خلاقیت ، همکاری ، تفکر انتقادی و حل مسئله در بین دانش آموزان بیشتر احساس می شود. بر این اساس، روشهای آموزشی که این مهارتها را تقویت می کنند و به دانش آموزان کمک می کنند تا به صورت مستقل و در عین حال با همکاری با دیگران، به راهکارهای خلاق و نوآورانه دست یابند، اهمیت بیشتری پیدا کرده است . در دنیای امروزه، تغییرات فراگیر و پیوسته در فناوری ، اقتصاد، و جوامع ، زمینه های مختلف زندگی را متحول کرده و نیاز به فردی متکی بر
خلاقیت ، هوش هیجانی ، و توانایی های
گروهی را افزایش داده است . برای مواجهه با این چالش ها،
آموزش و پرورش نیز باید با رویکردهای نوین و جامعی به علم و
آموزش مواجه گردد. یکی از این رویکردها،
یادگیری مشارکتی و
گروهی است که به وسیله فعالیت های
گروهی و تعاملات اجتماعی ، افراد را تشویق به
یادگیری ، تفکر خلاقانه ، و ایجاد دانش مشترک می کند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی نقش
یادگیری مشارکتی و
گروهی در ایجاد
خلاقیت و
یادگیری بهتر دانش آموزان پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که
یادگیری مشارکتی وگروهی نه تنها باعث افزایش
خلاقیت و ابتکار دانش آموزان می شود، بلکه عملکرد و
یادگیری آنها را نیز بهبود می بخشد. این رویکردها با ایجاد فضایی برای همکاری ، تعامل و حل مسائل مشترک، توانایی های شناختی و اجتماعی دانش آموزان را تقویت می کنند و به آنها امکان می دهند تا به طور فعالانه در فرآیند
یادگیری شرکت کنندودر نتیجه عملکرد تحصیلی بهتری را تجربه کنند.