رابطه هوش اخلاقی و مهارتهای اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های عشایری شیراز

هدف از این پژوهش بررسی رابطه هوش اخلاقی و مهارت های اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان بوده است . این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی - همبستگی بوده و جامعه آماری آن را دانش آموزان دبیرستان های عشایری شیراز که در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ مشغول به تحصیل بوده تشکیل داده است تعداد آن شامل ۹۰۰ نفر بوده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۲۶۹ نفر برآورد و به شیوه نمونه گیری صورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردیده است .و از سه پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل در سال (۲۰۰۵)، مهارت های اجتماعی ماتسون (۱۹۸۳) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده گردیده و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند فراوانی ، درصد و نمودار و روش های آمار استنباطی مانند همبستگی ، رگرسیون، تی نمونه های مستقل و تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان داد بین هوش اخلاقی و مهارت اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد هوش اخلاقی به جز راستگویی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین ابعاد مهارت اجتماعی (مهارت اجتماعی مناسب ، رفتارهای غیر اجتماعی ، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی ، برتری طلبی ، اطمینان زیاد به خویشتن داشتن و رابطه با همسالان) با عملکرد رابطه معنی دار وجود دارد. اما رابطه بین دو بعد رفتارهای غیر اجتماعی ، پرخاشگری و رفتارهای تکانشی با عملکرد تحصیلی معنی دار ولی منفی می باشد.

Keywords:

هوش اخلاقی , مهارت های اجتماعی , عملکرد تحصیلی دانش آموزان