آسیب ها و موانع آموزشی در یادگیری دانش آموزان

در بسیاری از کودکان و نوجوانان های توانایی بالقوه برای عملکرد تحصیلی بهتر و کسب موفقیت وجود دارد اما آمارها نشان می دهد هر ساله عده ی قابل توجهی از دانش آموزان دچار افت تحصیلی ، مردودی و مشکلات ناشی از آن می شوند و علاوه بر اتلاف عمر خود وسرمایه های اقتصادی خانواده، خسارتهای هنگفتی را بر اقتصاد ملی تحمیل می سازند.بسیارند کودکانی که ظاهری طبیعی دارند، رشد جسمی و قد و وزنشان حاکی از به هنجار بودن آنان است . هوش آنها کمابیش عادی است ، به خوبی صحبت می کنند، مانند سایر کودکان بازی می کنند و مثل همسالان خود با دیگران ارتباط برقرار می نمایند. این کودکان در خانه نیز خودیاری های لازم را دارند، کارهایی را که والدین به آنان واگذار می کنند به خوبی انجام می دهند و از رفتار و اخلاق عادی برخوردارند.لیکن وقتی به مدرسه می روند و می خواهند خواندن و نوشتن و سابح یاد بگیرند دچار مشکلات جدی می شوند.به نظر می رسد عوامل متعدد فردی ،خانوادگی و مدرسه ای در شکل گیری و افزایش این مشکلات سهیم هستند. از جمله می توان به مواردی نظیر هوش،داشتن هدف و انگیزه، مشکلات جسمی و روانی ، ناسازگاری های رفتاری ، شیوههای فرزند پروری ، امکانات آموزشی و پرورشی و غیره اشاره نمود.گر چه عوامل زمینه ساز مشکلات تحصیلی طیف گسترده ای دارند و کاهش یا رفع آنها نیاز به برنامه ریزی در سطح ملی دارد،اما نقش مدارس در پیش گیری و کنترل برخی از عوامل موثر،بر کسی پوشیده نیست . شناسایی به موقع مشکلات تحصیلی و ایجاد تغییرات مناسب در موقعیت های آموزشی و پرورشی مدرسه ، شرایط مطلوبتری را برای یادگیرندگان فراهم می سازد.در دنیای پرتلاطم اطلاعات و تحولات فناوری ، آموزش به عنوان چراغ راهنمای رشد و توسعه فردی ما نقشی بی پایان ایفا می کند. اما آیا به همه ی ما این فرصت برابر در دسترس است ؟ آیا موانعی در این مسیر وجود دارند که مانع از بهرهمندی کامل از فرصت های آموزشی می شوند؟