پژوهش حاضر به بررسی علل اقتصادی
طلاق پرداخته و به دنبال آن است که با در نظر گرفته مولفه های اقتصادی که بر
طلاق تاثیر دارند، یک تحلیل مقایسه ای بین این متغیرها ونقش بلند مدت وکوتاه مدت آنان ارائه دهد این موضوع ازاین جهت دارای اهمیت است که بسیاری از یافته های مقالات پژوهشگران اثبات میکند بین افزایش سطح
طلاق در جامعه وتغییرات بعضی از مولفه های اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد. روش مورداستفاده در پژوهش خود رگرسیون برداری با وقفه های توزیعی (ARDL) است که امکان تحلیل کوتاه مدت و بلندمدت در مدل را فراهم میآورد و داده های مورداستفاده در پژوهش مربوط به اقتصاد
ایران بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۹ است و از مراکز معتبر آماری به دست آمده است.. نتایج نشان میدهد در کوتاه مدت مولفه های اقتصادی از قبیل بیکاری، ضریب جینی، میزان شهرنشینی ودرآمد سرانه دارای رابطه مستقیم معنادار با میزان
طلاق هستند ومتغیر ضریب جینی دارای رابطه معکوس معناداری با میزان
طلاق دارد ورابطه متغیرهای مشارکت اقتصادی زنان ورشد کرایه مسکن بامیزان
طلاق در کوتاه مدت قابل اثبات نیست ودر بلند مدت متغیرهای ضریب جینی وشهرنشینی با میزان
طلاق دارای رابطه ای معنادار و به ترتیب معکوس ومستقیم هستند اما سایر متغیرهای
بیکاری ورشد
درآمد سرانه ومشارکت اقتصادی زنان ورشد کرایه مسکن دارای رابطه معناداری با میزان
طلاق در بلند مدت نیستند بنابراین دومتغیر میزان مشارکت زنان ورشد کرایه مسکن دارای هیچ گونه ارتباط معناداری چه در کوتاه مدت وچه در بلند مدت با میزان
طلاق نمی باشند.