بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش میانجی اعتماد سازمانی و رضایت شغلی و نقش تعدیلگر تعامل کارکنان در سازمان تامین اجتماعی استان قزوین (مورد مطالعه استان قزوین)

در این تحقیق به بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر عملکرد شغلی با توجه به نقش میانجی اعتماد سازمانی و رضایت شغل و نقش تعدیلگر تعامل کارکنان در سازمان تامین اجتماعی استان قزوین (مورد مطالعه استان قزوین) پرداخته شد. روش تحقیق در این پژ<هش از نظر کاربردی و از نظر نحوه اجرا توصیفی پیمایشی است. ماهیت روابط از نوع همبستگی و داده ها از نوع کمی بوده است. جامعه آماری این پژوهش مدیران، کارشناسان سازمان تامین اجتماعی در استان قزوین می باشد. جهت تعیین حجم نمونه جامعه آماری، از تکنیک نعادلات ساختاری، ۵ الی ۱۵ بابر سوالات پرسشنامه استفاده شده است. که طبق این تکنیک مقدار حجم نمونه برابر سوالات یعنی ۲۲۰ نمونه در نظر گرفته شد، که برای دستیابی به حجم مد نظر تعداد ۲۵۰ پرسشنامه توزیع و در نهایت تعداد ۲۲۲ پرسشنامه جمع آوری شد. جهت جمع آوری داده ها در این پژوهش از ابزار پرسشنامه بهره برده شد. که روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و روایی سازه و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی صورت پذیرفت، که در نهایت روایی و پایایی مورد تایید قرار گرفت. برای سنجش آمار توصیفی از نرم افزار spss و برای سنجش آمار استنباطی از تکنیک معادلات ساختایر نرم افزار smart pls استفاده شد. یافته بیانگر آن بود که عدالت سازمانی بر اعتماد سازمانی، رضایت شغلی و عملکرد شغلی معنادار بود. همچنین اعتماد سازمانی و رضایت شغل بر عملکرد شغلی دارای تاثیر بود. یافته ها همچنین نشان داده که اعتماد سازمانی و رضایت شغل در تاثیر عدالت سازمانی و عملکرد شغلی نقش میانجی دارد. در نهایت یافته عنوان داشت که تعامل کارکنان در تاثیر عدالت سازمانی بر عملکرد شغلی دارای نقش تعدیلگری می باشد. با توجه به نتایج حاصله، هر هشت فرضیه مطرحه مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

عدالت سازمانی , اعتماد سازمانی , رضایت شغلی , تعامل کارکنان , عملکرد شغلی