تاثیر کار عاطفی بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی رضایت شغلی کارکنان شهرداری شهر ملارد

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کار عاطفی بر عملکرد نوآوری با نقش میانجی رضایت شغلی کارکنان شهرداری شهر ملارد می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان شهرداری شهر ملارد می باشند. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نظر هدف کاربردی است. نمونه آماری بوسیله جدول مورگان، ۱۴۲ نفر و به خاطر احتمال عدم برگشت تعدادی از پرسش نامه ها ۱۵۰ نفر مشخص گردید. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار آن پرسشنامه استاندارد بوده است. روایی ابزار تحقیق با استفاده از روایی محتوا از طریق اساتید محترم و خبرگان مورد سنجش قرار گرفت. پایایی تحقیق نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ سنجیده و تایید گردید که میزان آلفا بالاتر از ۷ / ۰ قابل قبول تلقی شد. گزارش تحلیل داده ها از طریق روش های آماری توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و PLS۳ و همچنین روش های آماری استنباطی از طریق معادلات ساختاری و تحلیل مسیر انجام گردید. یافته های تحقیق نشان داد که کار عاطفی و رضایت شغلی بر عملکرد نوآوری تاثیر مثبت و معنی داری دارد و کار عاطفی بر رضایت شغلی تاثیر مثبت و معنی داری دارد و کار عاطفی با میانجی گری رضایت شغلی بر عملکرد نوآوری کارکنان شهر ملارد تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

Keywords:

عملکرد نوآوری , کار عاطفی , رضایت شغلی , شهرداری