آثار تاریخی-
فرهنگی و مخصوصا ابنیه تاریخی میراث ارزشمند نسلهای گذشته است که بعضی از آن آثار با گذر از خطرات و حوداث طبیعی و انسانی به نسل ما رسیده است و این نسل نیز باید مساعی و همت خود را در حفظ و نگهداری بهینه از آنها مصروف دارد تا بتواند با عمل به رسالت تاریخی و منحصر به فرد خود آن را با کمترین آسیب تقدیم نسلهای بعد از خود نماید. با این حال تحقق این رسالت سترگ نیازمند عوامل متعدد سیاسی، اجتماعی،
فرهنگی و مخصوصا اقتصادی است. با توجه به تنوع حوادث طبیعی و انسانی، آثار و ابنیه تاریخی هر لحظه در معرض آسیب است. هر چند تدابیر پیشگیرانه از آسیب در اولویت هستند و لیکن در صورت وقوع یک
حادثه رفع آسیهای وارده در اولین فرصت ممکن از گسترش دامنه خسارات میکاهد و حاوی این پیام برای عرصه ملی و بینالمللی است که از دیدگاه حکومت و متولیان آثار فرهنگی- تاریخی دارای اهمیت شایانی هستند. برای تحقق این امر تامین مالی از اهمیت زیادی برخوردار است که این مهم مثلا از طریق بیمه آثار
فرهنگی قابل تحقق است. این نوشتار برای تبیین و اثبات ضرورت حمایت جامعوی از آثار
فرهنگی که فقدان آن اکنون به عنوان یک نقص جدی در زمینه حمایت مطلوب از آثار
فرهنگی محسوب میگردد به مبانی شرعی و فقهی حمایت از آثار
فرهنگی و تاریخی پرداخته است.