اثربخشی درمان فراشناختی بر تحمل ابهام، تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی در زنان دارای تعارضات زناشویی abstract
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی
درمان فراشناختی بر تحمل ابهام،
تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی در زنان دارای تعارضات زناشویی انجام شد. این پژوهش نوع نیمه آزمایشی شامل پیش آزمون- پس آزمون، گروه کنترل است و جامعه آماری شامل کلیه زنانی که در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ برای حل مشکل تعارضات زناشویی به مرکز مشاوره در شهر اصفهان مراجعه کردهاند بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر برای این پژوهش انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل به روش گمارش تصادفی جایگزین شدند. با استفاده از پرسشنامه تعارض زناشویی براتی و ثنایی (۱۳۸۷)، پرسش نامه
تحمل ابهام نوع ۲ مک لین ،
تحمل پریشانی هیجانی سیمونز و گاهر( ۲۰۰۵) و بهزیستی روانشناختی ریف کارول ریف (۱۹۸۹) ارزیابی شدند. گروه آزمایش تحت ۱۰ جلسه ، به صورت ۱ جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۱ ساعت برنامه آموزش
درمان فراشناختی ولز (۲۰۱۳) قرار گرفته و پس آزمون با همان ابزارها صورت گرفت . داده ها با استفاده از آزمون لوین ، آزمون کلوموگروف اسمیرنف ، آزمون باکس تساوی کوواریانس ها، تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) تحلیل شد. نتایج کوواریانس (چند متغیری) نشان می دهد که بین گروهها در سطح ۰۵/۰P< تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات تحمل ابهام،
تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی در گروه آزمایش از میانگین گروه کنترل در پس آزمون بالاتر است و این تفاوت به نفع گروه آزمایش است . این پژوهش می تواند دادههای سودمندی را برای پژوهشگران، مشاورین و رواندرمانگران درباره تاثیر
درمان فراشناختی بر تحمل ابهام،
تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی فراهم نماید.