اثرتنش آبی بعدازگرده افشانی برعملکرد دانه و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی درچند ژنوتیپ گندم درممسنی

این آزمایش در سال 1386 به منظور بررسی اثر تنش آبی بعد از گرده افشانی بر عملکرد دانه و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی در چند ژنوتیپ گندم بهاره در شهرستان ممسنی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار صورت گرفت. عامل های آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح، شامل آبیاری کامل (بدون تنش)، آبیاری متوسط (تنش متوسط) و بدون آبیاری (تنش شدید) در کرتهای اصلی و ارقام شامل گندم شیراز، پیشتاز، لاین امید بخش S8210 و لاین A در کرتهای فرعی قرار گرفتند. صفات مرتبط با هر بخش اندازه گیری و ارقام از نظر آن خصوصیات مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده گردید که تنش خشکی تأثیر منفی و معنی داری را بر اکثر صفات مورد بررسی داشت. لاین امید بخش S8210 در شرایط تنش شدید (شرایط بدون آبیاری)، بواسطه داشتن مقادیر بالای صفات عملکرد دانه، درصد انتقال مجدد، درصد سهم انتقال مجدد دانه، میزان انتقال مجدد ساقه و برگ و در نهایت طول دوره رسیدگی بیشتر نسبت به سایر ارقام در شرایط تنش خشکی موفق تر بود و رقم شیراز نیز در بالاترین سطح تنش، بواسطه داشتن مقادیر پایین ترعملکرد دانه درصد انتقال مجدد درصدسهم انتقال مجدددانه و میزان انتقال مجدد ساقه و برگ نسبت به سایرارقام ضعیف تر ظاهر شد. رقم پیشتاز و لاین امیدبخش A نیز به عنوان ارقام نیمه حساس معرفی شدند.

Keywords:

تنش خشکی , گندم , عملکرد دانه , انتقال مجدد