اثر محلول پاشی نانوکلات روی، منگنز وکیتوزان روی عملکرد و اجزاء عملکرد آفتابگردان در شرایط کم آبیاری abstract
به منظور بررسی اثر محلول پاشی
نانوکلات روی، منگنز و
کیتوزان روی
عملکرد و
اجزاء عملکرد آفتابگردان درشرایط کم آبیاری، آزمایشی بصورت طرح اسپلیت پلات فاکتوریل درقالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار درسال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ درمزرعه آموزشی وپژوهشی وابسته به جهادکشاورزی کرمانشاه انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل رژیمهای مختلف آبیاری در چهار سطح و بعنوان عامل اصلی : ۱= W آبیاری درتمام فصل رشد، ۲= W قطع آبیاری درمرحله گلدهی ، ۳= W قطع آبیاری درمرحله پرشدن دانه ، ۴= W قطع آبیاری درمرحله گلدهی وپرشدن دانه وعامل فرعی ترکیب محلولپاشی
نانوکلات وکیتوزان.
نانوکلات درچهارسطح : ۱= N
نانوکلات روی ۵ درهزار، ۲= N
نانوکلات منگنز ۵ درهزار، ۳= N
نانوکلات روی ومنگنز هرکدام ۵ درهزار، ۴= N عدم م صرف نانو کلات وعامل محلولپا شی
کیتوزان دردو سطح : ۱= K
کیتوزان به میزان پنج گرم درلیتر، ۲= K عدم مصرف کیتوزان. نتایج حاصله نشان داد که ازنظر میزان
عملکرد دانه ، بین تیمارهای مختلف تفاوت آماری معنی داری درسطح ۱% وجود داشت بطوریکه بیشترین مقدار عملکرددانه با ۴۴۸۸ کیلوگرم درهکتار مربوط به شرایط بدون تنش آبیاری، مصرف
کیتوزان وعدم مصرف نانوکلات، وکمترین مقدارآن با ۲۴۷۱ کیلوگرم درهکتار مربوط به تنش درمراحل گلدهی وپرشدن دانه بود و تنش خشکی درمرحله گلدهی باعث ۴۵% نقصان درعمکرد دانه شد. همچنین تنش درمرحله گلدهی نسبت به شرایط بدون تنش ، باعث کاهش ۲/۴۲ درصدی
عملکرد بیولوژیک و ۹۲ درصدی شاخص برداشت گردید. بیشترین وزن هزاردانه ۸/۷۹ گرم ومربوط به شرایط بدون تنش ،وکمترین وزن هزار دانه ، ۵۹ گرم ومربوط به تنش درمراحل گلدهی وپرشدن دانه بود. بیشترین تعداددانه درطبق (۱۰۵۸ عدد) درشرایط بدون تنش ومصرف
کیتوزان بود اما تنش درمرحله گلدهی وعدم مصرف
کیتوزان سبب ۹/۳۵ در صدکاهش در درتعداد دانه درطبق شد وبه طورکلی محلول پا شی نانو کود های روی ومنگنز و
کیتوزان در شرایط بروز تنش آبی در مراحل گلدهی وپرشدن دانه در تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش آبی نقش مثبتی داشت و مشخص شد که تنش کم آبی سبب کاهش
عملکرد دانه ،
عملکرد بیولوژیک ، شاخص برداشت ،وزن هزار دانه وتعداد دانه درطبق می گردد ودر واقع از طریق تاثیر بر
اجزاء عملکرد سبب کاهش
عملکرد دانه می گردد.