بررسی تاثیر کم آبی و تراکم بوته برعملکرد و اجزای عملکرد دورقم سویا درمنطقه ورامین

به منظور یافتن تراکم بهینه و بررسی سازگاری ارقام سویا با شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. آبیاری در دو سطح ( آبیاری مطلوب و تنش خشکی ) در کرتهای اصلی و تراکم بوته در سه سطح (60،80،100 بوته در m2) و رقم در دو سطح (ویلیامز و موتانت کلارک) مشترکا در پلات های فرعی در نظر گرفته شدند. آبیاری در زمان هایی که تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A برابر 100 میلیمتر است، بعنوان تنش در نظر گرفته شد.صفت های مورد بررسی در این آزمایش، شامل عملکرد، وزن هزار دانه، تعداد غلاف در گیاه، تعداد دانه در غلاف و تعداد دانه در گیاه بود.نتایج صفات نشان دادند که میان سطوح مختلف آبیاری، ارقام و تراکم های مورد بررسی از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشت. بیشترین عملکرد، تحت آبیاری مطلوب و کمترین عملکرد تحت شرایط تنش خشکی بدست آمد. بیشترین عملکرد دانه تحت شرایط آبیاری مطلوب مربوط به رقم ویلیامز و تراکم 60 بوته در متر مربع بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه تحت شرایط تنش خشکی باز هم مربوط به رقم ویلیامز ولی تراکم 80 بوته در متر مربع بود.

Keywords:

سویا , تنش , تراکم , عملکرد , اجزای عملکرد