تاثیر تدریس به روش معکوس بر خلاقیت شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان مقطع ابتدایی

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش به روش تدریس معکوس بر خلاقیت شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان مقطع ابتدایی بود.جامعه آماری این پژوهش، کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان سرچهان استان فارس به تعداد ۱۸۰ نفر بود.بر اساس جدول کرجسی ومورگان و با استفاده از روش نمونه گی ری دردسترس، تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در مرحله بعد از بین این تعداد، ۳۰ نفراز معلمانی که پایین ترین نمره را در پرسشنامه خلاقیت شغلی و خودکارآمدی شغلی دست آوردند، به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخابشده و در مرحله بعد ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند.معلمان گروه آزمایش تحت آموزشتدریس به روش معکوس قرار گرفتند؛ در حالی که گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند و هیچ آموزشی را دریافت نکردند. لازم به ذ کراست که قبل و بعد از اجرای این آموزش، پیش آزمون و پس آزمون در میان گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی (میانگین و ...) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده شد..یافت ههای توصیفی نشان داد که میانگین نمرات خلاقیت شغلیو خودکارآمدی شغلی در پسآزمون نسبت به مرحله پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. یافت ههای استنباطی نیز نشان داد که استفاده ازآموزش تدریس به روش معکوس میتواند بر ارتقای خلاقیت شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان مقطع ابتدایی موثر باشد.

تاثیر تدریس به روش معکوس بر خلاقیت شغلی و خودکارآمدی شغلی معلمان مقطع ابتدایی Keywords:

آموزش به روش تدر یس معکوس , خلاقیت شغلی , خودکارآمدی شغلی , معلمان