معادلات ساختاری تاثیر سیستم های مغزی رفتاری براضطراب با میانجی گری اجتناب شناختی و تحمل ابهام در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

اضطراب، نقش مهمی در بیماری ام اس دارد و می تواند روند بیماری را تشدید نماید. این مطالعه با هدف بررسی معادلات ساختاری تاثیر سیستم های مغزی رفتاری بر اضطراب با میانجی گری اجتناب شناختی و تحمل ابهام در بیماران مبتلا به موتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود از جامعه آماری بیماران عضو انجمن ام اس یزد تعداد ۱۲۶نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. داده ها با کمک پرسشنامه های سیستم های بازداری و فعالسازی رفتاری، اجتناب شناختی، تحمل ابهام و اضطراب بک جمع آوری شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم سیستم بازداری رفتاری و فعال سازی رفتاری بر اضطراب و اجتناب شناختی معنی دار است (P<۰/۰۵). اثر مستقیم سیستم بازداری رفتاری بر تحمل ابهام معنی دار نیست (۰/۰۵تحمل ابهام معنی دار بود (P<۰/۰۵). اثر مستقیم تحمل ابهام بر اضطراب معنی دار است (P<۰/۰۵)، ولی اثر مستقیم اجتناب شناختی در اضطراب معنی دار نیست (۰/۰۵بازداری رفتاری با میانجی گری اجتناب شناختی و تحمل ابهام و اضطراب اثر غیرمستقیم ندارد (۰/۰۵اجتناب شناختی بر اضطراب اثر غیر مستقیم ندارد (۰/۰۵

تحمل ابهام بر اضطراب اثر غیرمستقیم دارد (P<۰/۰۵). پس طراحی مداخلات در متغیرهای تاثیرگذار مستقیم و غیرمستقیم می تواند در کاهش اضطراب این بیماران نقش داشته باشد.

معادلات ساختاری تاثیر سیستم های مغزی رفتاری براضطراب با میانجی گری اجتناب شناختی و تحمل ابهام در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس Keywords:

بازداری رفتاری , اضطراب , اجتناب شناختی , تحمل ابهام , مولتیپل اسکلروزیس