بررسی دیسلکسیا در تحصیل و یادگیری کودکان ابتدایی

در عصر حاضر خواندن یکی از بنیادی ترین و مهم ترین مهارت های مورد نیاز است . توانایی در حیطه خواندن و درک اطلاعات متن ، مهارت شاخصی برای موفقیت در تحصیل است و مبرهن است که بروز اختلال در آن می تواند مشکلات زیادی را برای فرد مبتلا ایجاد کند. خوانش پریشی یا دیسلکسیا اختلالی زبانی است که با ناتوانی فرد در فراگیری مهارت خواندن در سطح مطلوب، علی رغم وجود بینا یی کافی و هوش طبیعی ، شناخته می شود. این اختلال یادگیری بیشتر در سال های ابتدایی شروع مدرسه دیده می شود اکثر کودکان نارساخوان به جای این که تلاش کنند، احساس کندذهن بودن دارند و با پوشاندن آرزوهایشان می خواهند به دیگران ثابت کنند که کندذهن نیستند. اگر مشکل آنها درمان نشود ، تجربه ی شکست های پی در پی در مدرسه و خارج از آن باعث می شود آنها دچار نا امیدی ، دلسردی ، ناایمنی و خشم بشوند. از این توجه به دیسلکسیا در یادگیری وتحصیل ، اهمیت بسزایی دارد و بر طرف کردن مشکلات این دانش آموزان امر ضروری جهت پیشرفت تحصیلی و رشد اجتماعی آنان می باشد. تشخیص زودهنگام آن جهت اعمال مداخلات طراحی شده برای کمک به افراد مبتلا از اهمیت بالا یی برخوردار است . در مقاله حاضر با استفاده ازروش مطالعات کتابخانه ای و با استناد بر منابع ی چون ؛ مجلات ،کتب و مطالب مفید دیگر روانشناسان به بررسی و تحلیل اختلال یادگیری دیسلکسیا و بررسی آن در تحصیل و یادگیری کودکان ابتدایی پرداخته شده است و اهمیت شناخت آن نیز بررسی شده است .

Keywords:

اختلال یادگیری , دیسلکسیا , تحصیل , یادگیری , کودکان ابتدایی