بررسی توسعه فناوری اطلاعات در اموزش عالی

توسعه فن آوری اطلاعات تاثیر جدی بر موسسات آموزش عالی در قرن بیست و یکم گذاشته است . روند توسعه این فن آوری در موسسات آموزش عالی جهان قابل ملاحظه بوده است . در ایران نیز با درک چنین ضرورتی گامهای مثبتی در این زمینه برداشته شده است . با این وجود، آموزش عالی کشور در راستای گسترش هر چه بیشتر این فن آوری با چالش هایی مواجه است .فناوری اطلاعات و ارتباطات این ادعا و بلکه توان را دارد که طی یک برنامه مدون و با تغییر در ساختار و روش های آموزش عالی وتولید محتوای الکترونیکی از هزینه ها بکاهد و کیفیت را افزایش دهد و محصولات نظام های آموزشی را با نیاز های جامعه هماهنگ و منطبق نماید و در جهت کاربردی نمودن آموزش مجازی وتولید محتوای اموزش عالی قدم بردارد.بسیاری از مشکلاتی که امروزه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور با آن مواجه است از قبیل کمبود بسترهای فرهنگی ، کمبود نیروی انسانی ماهر، آشنا نبودن با زبانهای خارجی ، پایین بودن انگیزه وروحیه جست وجو و کاوشگری ، فقدان گرایش به کار و تلاش و عمل و در یک کلمه ، کاهش توانمندی های مهارت های زندگی ، ناشی از ناتوانی نظام آموزش و پرورش سنتی در پاسخگویی به نیازهای جامعه در حال تغییرو تحول است . نوآوری در روش های تدریس و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس موجب توسعه یادگیری مشارکتی دانش آموزان، تقویت روحیه جست و جوگری و پژوهش ، کاربردی نمودن آموزش، فراهم نمودن زمینه آموزش و یادگیری مادام العمر می شود . هزینه بر بودن استفاده از فناوری و اطلاعات و توسعه آن با میانگین نظری تفاوت معناداری نداشته و لذا چالش بودن آن در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش عالی در سطح متوسط است . نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بیشترین چالش در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش عالی مربوط به ضعف فرهنگ سازی در جهت آشنایی و کاربرد فناوری و اطلاعات و کمترین آن مربوط به هزینه بر بودن استفاده از فناوری و اطلاعات و توسعه آن است .پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی بوده و با توجه به ماهیت موضوع، جمع آوری اطلاعات آن با استفاده از روش کتابخانه ای و به شکل اسنادی و شبکه اینترنت انجام گرفت . هدف از این پژوهش نقش بررسی چ توسعه فناوری اطلاعات در اموزش عالی است .